Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Vinca major & Scorzonera hispanica

fotò
fotò
Pervènco

Vinca major

Apocynaceae

Àutri noum : Pervinco, Prouvençalo, Piéucelage.

Nom en français : Grande pervenche.

Descripcioun :
Pervènco di gràndi flour bluio, emé de fueio largo de mai de 3 cm, un pau en formo de cor. Li sepalo soun longo e cihado. S'atrobo en ribo d'aigo (ripilsivo) mai peréu dins li baragno e tóuti li relarg un pau fres. Souvènt cultivado, se pòu naturalisa proche dis oustau.

Usanço :
Emai siegue vertuouso, touto la planto es empouisounanto, e pèr acò la fau emplega emé forço avisamen. Di fueio èi tirado de la vincamino qu'èi bono pèr la circulacioun dóu sang e l'óussigenacioun di tarnavello en raport emé lou destrachimen ; s'emplego peréu pèr sougna li léucemìo. La pervènco èi pourtado coume ensigne pèr li mantenèire dóu Felibrige (vèire çai-contro).

Port : Erbo
Taio : 15 à 50 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Vinca
Famiho : Apocynaceae


Ordre : Gentianales

Coulour de la flour : Bluio
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2,5 à 5 cm
Flourido : Printèms Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Janvié à jun

Liò : Ribiero - Prado umido - Baragno - Esscoumbre
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Vinca major L., 1753

fotò
fotò
Sarsifi

Scorzonera hispanica

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Salsifi, Racino, Farnousello.

Noms en français : Salsifis noir, Scorsonère d'Espagne.

Descripcioun :
Lou sarsifi es uno planto renadivo que pòu èstre bèn grando e ramificado subretout se vèn de culturo. Li fueio soun longo peréu e primo (fotò). Lis akène fan mai de 12 mm de long emé de costo rufo. Es uno planto gaire coumuno au nostro mai que s'atrobo d'aqui, d'eila, dins li relarg secarous.

Usanço :
Lou sarsifi fai de racino negro (sarsifi-negre) que soun manjadisso e tras que goustouso, un cop boutado à trempa dins l'aigo pèr leva l'amarun avans de li faire couire. Èi cultiva en Éuropo desempièi lou siècle XVIIIen. En Espagno se dis èstre vertuous contro li pougnaduro de serp. Èi richo en fibro, tiamino e en poutassium.

Port : Erbo
Taio : 15 à 80(150) cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Scorzonera
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 4 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à juliet

Liò : Tepiero seco - Garrigo - Bos clar
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Scorzonera hispanica L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
R
R
RR
R
ges
R
R
R

Vinca major & Scorzonera hispanica

C
R
C
C
CC
R
C
RR

Coumpara Pervènco emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sarsifi emé uno autro planto

fotò