La garrigo es uno fourmacioun vegetalo bèn d'encò nostre. Fau saupre que lou mot "garrigo" vèn de la planto que ié dison (a)garrus o peréu avaus e nouma Quercus coccifera dins la noumenclaturo scientifico.
Dins aquelo partido troubarés li bouissoun li mai grand (>1m) e quàuqui ràris aubre. Dóu poun de vist scientifi, la garrigo es uno desmasiaduro de la fourèst de chaine-verd sus cauquié dur, aqui es entendudo d'un biais mai generau.
Li pichòti planto lignouso (<1m)
Li planto lignouso de pichoto meno emai li pichot bouissoun, bèn asata au climat mieterran, soun proun tipi de la garrigo. A flour e mesuro de l'evolun, an desvouloupa d'impourtàntis asatacioun à la secaresso coume de fuèio pichoto, duro, envertouiado, cuberto de ciro, e qu'embaumon souvènti-fes. Li sous-aubret coume la ferigoulo soun lignous e li fau destria dis erbo que passon pas generalamen l'ivèr e soun pas tant duro qu'an ges de ligno.
Li planto à flour çai-subre an tóuti dos fueio embriounàri (coutiledoun) dins la grano. Es la proumiero grando diferènci encò dis angiousperme (= grano dins lou fru).
Coume se vèi sus lou dessin, se destrion di mounoucoutile- douno pèr soun port, si flour e si fueio (à man gaucho). Eici atroubarés acampa lis erbo (pas lignouso) dicoutiledouno.
Li planto emé un soulet coutiledoun
Aleva de la souleto fuèio embriounàri presènto dins la grano, aquéli planto se recounèisson que la maje-part an de fuèio estrecho e de costo paralèlo. Li que fan de flour que se vèson bèn an li pèço di flour souvènti-fes coume un multiple de 3 (4,5 vo 7 e mai, pèr li dicoutiledouno) coume li glaujo, lis ile e lis aiet. Dins aquéu group s'atrobon peréu li canto-gau (orchidaceae) e la grando famiho di bauco (poaceae).