Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Veronica serpyllifolia subsp. humifusa & Scorzonera hispanica

fotò
fotò
Verounico(-à-fueio-de-ferigouleto)

Veronica serpyllifolia subsp. humifusa

Plantaginaceae Scrophulariaceae

Noms en français : Véronique couchée, Véronique à feuilles de serpolet.

Descripcioun :
Aquesto verounico rebalo au sòu dins d'ùni relarg gourga d'aigo. La subsp. presentado eici, humifusa, se rescountro en mountagno ounte ié flouris l'estiéu. Se recounèis à si flour blanco e bluio claro raiado de blu, à si fueio redouno e sènso péu e à si boursoun mai larg que long. La subsp. serpyllifolia trachis pulèu en plano, fai de flour pu pichoto e pu claro emé d'estamino pu courto.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto, escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 3 à 30 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Veronica
Famiho : Plantaginaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae

Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Bluio
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 9 à 14 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 1200 à 2600 m
Aparado : Noun
Mai à avoust

Liò : Prado à rousèu - Palun
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupenco
Ref. sc. : Veronica serpyllifolia subsp. humifusa (Dicks.) Syme, 1866

fotò
fotò
Sarsifi

Scorzonera hispanica

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Salsifi, Racino, Farnousello.

Noms en français : Salsifis noir, Scorsonère d'Espagne.

Descripcioun :
Lou sarsifi es uno planto renadivo que pòu èstre bèn grando e ramificado subretout se vèn de culturo. Li fueio soun longo peréu e primo (fotò). Lis akène fan mai de 12 mm de long emé de costo rufo. Es uno planto gaire coumuno au nostro mai que s'atrobo d'aqui, d'eila, dins li relarg secarous.

Usanço :
Lou sarsifi fai de racino negro (sarsifi-negre) que soun manjadisso e tras que goustouso, un cop boutado à trempa dins l'aigo pèr leva l'amarun avans de li faire couire. Èi cultiva en Éuropo desempièi lou siècle XVIIIen. En Espagno se dis èstre vertuous contro li pougnaduro de serp. Èi richo en fibro, tiamino e en poutassium.

Port : Erbo
Taio : 15 à 80(150) cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Scorzonera
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 4 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à juliet

Liò : Tepiero seco - Garrigo - Bos clar
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Scorzonera hispanica L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
R
R
RR
R
ges
R
R
R

Veronica serpyllifolia subsp. humifusa & Scorzonera hispanica

ges
ges
ges
ges
ges
ges
C
C

Coumpara Verounico(-à-fueio-de-ferigouleto) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sarsifi emé uno autro planto

fotò