Ranouncle(-de-Séguier)
Ranunculus seguieri
Ranunculaceae
Noms en français : Renoncule de Séguier, Caraline.
Descripcioun :Lou ranouncle-de-Séguier trachis dins lis esboudèu e li clapas cauquié. Douno de flour blanco e se destrìo dóu ranouncle-de-glacié qu'a ges de péu brun souto li sepalo. Li fueio soun sedouso e souvènt argentado. La planto èi proutejido sus listo roujo, categourìo LC, es à dire soucit minour.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 Ã 15 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ranunculus
Famiho : Ranunculaceae
Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1,2 Ã 2,5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1200 Ã 2700 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Esboudèu
- Clapas
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Ouèst-Éuroupenco
Ref. sc. : Ranunculus seguieri Vill., 1779
Pan-couguiéu(-di-fueio-estrecho)
Centranthus angustifolius
Caprifoliaceae Valerianaceae
Nom en français : Centranthe à feuilles étroites.
Descripcioun :Pan-cougiéu que trachis dins lis esboudèu de basso e mejano mountagno. Es esta, de-tèms, counfoundu emé lou pan-cougiéu de Lecoq, pamens si fueio soun mens larjo e subretout fai mens de 10 entre-nous pèr tijo. Coumpara emé lou pan-cougiéu o emé lou pan-cougiéu-de-Lecoq.
Usanço :A bessai li mémis usanço que lou pan-cougiéu coumun.
Port : Grando erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Centranthus
Famiho : Caprifoliaceae
Famiho classico : Valerianaceae
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Endemico dis Aup
Liò : Esboudèu
- Basso mountagno
- Mountagno mejano
Estànci : Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Centranthus angustifolius (Mill.) DC., 1805