Margarido(-dis-Aup)
Leucanthemopsis alpina subp. alpina
Asteraceae Compositae
Noms en français : Marguerite des Alpes, Leucanthémopsis des Alpes.
Descripcioun :Aquesto margarido trachis dins li roucaio, lis esboudèu e li tepiero d'auto mountagno (sus la fotò "roubino" o terro negro). La flour coumpausado viro au roujo à la baso e li bratèio soun proun bourda de negre. Li fueio soun penado, mai o mens peludo.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Leucanthemopsis
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Coulour de la flour :
Blanco Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Auto mountagno
- Terraire safrous
- Esboudèu
- Roucaio
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Leucanthemopsis alpina subp. alpina (L.) Heywood, 1975
Móutounet(-lusènt)
Scabiosa lucida
Caprifoliaceae Dipsacaceae
Nom en français : Scabieuse luisante.
Descripcioun :Lou móutounet-lusènt trachis dins li melounié e lis esboudèu de mountagno. Es uno planto que sèmblo proun au coumun móutounet, Scabiosa columbaria, pamens li fueio basalo entiero soun lisco eici, sènso péu e bèn lusènto. Fai mens de flour coumpousado (1 à 2 "capitule" en liogo de >3 ) peréu.
Usanço :Li fueio soun manjadisso mai proun amaro.
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Scabiosa
Famiho : Caprifoliaceae
Famiho classico : Dipsacaceae
Ordre : Dipsacales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2 à 2,5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 800 à 2800 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Melounié
- Pelouso
- Esboudèu
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Scabiosa lucida Vill., 1779