Eupatòri
Eupatorium cannabinum
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Canebe-fèr, Carbe-fèr, Epatorium, Capoun.
Noms en français : Eupatoire à feuilles de chanvre, Eupatoire chanvrine.
Descripcioun :Planto renadivo un pau grando (>1m), bourrihudo, emé de cambo rouginasso, e que s'arremarco emé si flour roso à blanco coumpausado de flouroun en tubo. Li fueio dóu bas, óupousado, soun divisado en fuioun que dounon d'èr à -n-aquéli dóu canebe.
Usanço :L'éupatòri èi couneigu pèr èstre vertuous contro li problèmo de fege (coulagogue) e de rèn. S'emplego de maceracioun de flour, fueio e racino. Pamens, estènt douna la presènci d'alcalouïde èi counseia de pas n'en prendre de longo.
Port : Grando erbo
Taio : 40 Ã 150 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Eupatorium
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Coulour de la flour :
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 1 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Prado umido
- Palun
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Eupatorium cannabinum L., 1753
Primadello(-de-champ)
Androsace maxima
Primulaceae
Noms en français : Androsace des champs, Androsace à grand calice.
Descripcioun :Aquesto pichoto primadello trachis dins li champ (cerealo e lavando) ounte flouris à la debuto de la primo. Se recounèis à soun grand "calice" e pièi un cop en fru. Li flour passisson lèu e soun pas toujour bèn duberto.
Usanço :La planto ajudo à pissa.
Port : Erbo
Taio : 5 Ã 15 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Androsace
Famiho : Primulaceae
Ordre : Ericales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 4 Ã 5 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 400 Ã 1700 m
Aparado : Noun
Remarco : Champ de cerealo
Abriéu à jun
Liò : Champ
- Ermas
- Meissoun
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Androsace maxima L., 1753