Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Aquilegia vulgaris & Smyrnium perfoliatum

fotò
fotò
Galantino

Aquilegia vulgaris

Ranunculaceae

Àutri noum : Aglantino, Gant-de-pastresso, Erbo-de-Nosto-Damo.

Nom en français : Ancolie communo.

Descripcioun :
La galantino es uno poulido planto que trachis au nostre subretout en basso mountagno. Pèr la destria de si cousino fau regarda lis estamino dóu dedins que dèvon pas s'acaba en pouncho (un pau redouno-fotò). En mai d'acò aquéstis estamino despasson li petalo de mai de 3 mm. Après li flour soun mens founso qu'encò de Aquilegia atrata. Pensa de coumpara en quichant sus la flècho verdo aqui souto.

Usanço :
Emai fuguèsse emplegado en farmacìo, s'en fau mesfissa qu'èi proun empouisounanto. Èi couneigudo pèr sougna li plago e li boutoun, peréu dins la bouco. Èi peréu uno planto narcotico richo en vitamino C.

Port : Grando erbo
Taio : 30 à 80 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Aquilegia
Famiho : Ranunculaceae


Ordre : Ranunculales

Coulour de la flour : Bluio
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 4 à 5 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Mai à juliet

Liò : Bos fres - Blachiero - Faio - Ribo d'aigo
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Éuropenco
Ref. sc. : Aquilegia vulgaris L., 1753

fotò
fotò
Àpi-fèr(-perfoulia)

Smyrnium perfoliatum

Apiaceae Umbelliferae

Autre noum : Àpi-bouscas.

Noms en français : Maceron de Crète, Maceron perfolié.

Descripcioun :
L'àpi-fèr-perfoulia s'atrovo quasimen qu'en Prouvènço séusouso, aqui trachis dins li prado umido e proche dis oustau. Douno d'èr au coumun àpi-fèr, Smyrnium olusatrum, pamens se recounèis eisa à si fueio qu'embrasson la cambo e si pichot fru (2 à 4 mm) gaire rufa.

Usanço :
Coume pèr soun cousin, l'àpi-fèr, tout se pòu manja dins la planto, cue o crus : la racino e li fueio (blanchido), li flour (chaplado dins l'ensalado o adoubado dins lou vinaigre), li tijo (pelado). Li grano podon remplaça lou pebre. Èi peréu di proun vertuouso, ajudo à la digestioun e à manja, fai pissa, èi bono contro lou mau d'os. Tambèn aquest àpi-fèr èi depuratiéu....

Port : Grando erbo
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Smyrnium
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae

Ordre : Apiales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 7 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Abriéu à jun

Liò : Prado umido - Escoumbre e proche dis oustau - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Smyrnium perfoliatum L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
ges
RRR
C
RR
ges
ges

Aquilegia vulgaris & Smyrnium perfoliatum

RR
ges
C
R
ges
C
R
R

Coumpara Galantino emé uno autro planto

fotò

Coumpara Àpi-fèr(-perfoulia) emé uno autro planto

fotò