Vióuleto-de-roucas
Viola rupestris
Violaceae
Autre noum : Vióuleto-fèro.
Nom en français : Violette des rochers.
Descripcioun :La vióuleto-de-roucas fai partido dóu group de vióuleto sènso fuio basalo e que fai d'entre-nous amé d'estipulo primo e franjado. Èi souvènt cuberto de péu courtet e noumbrous sus li fueio e li pecou (fotò). Lis estipulo, en lanço, soun bourdado de làrgi franjo.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 5 à 15 cm
Fueio : Basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1 à 1.5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca (Si)
Autour basso e auto : 1000 à 2200 m
Aparado : Noun
Mars à juliet
Liò : Tepiero roucaiouso
- Esboudèu
- Pinèdo
Estànci : Subremediterran à Aupen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Viola rupestris F.W.Schmidt, 1791
Erbo-de-la-graio
Lysimachia vulgaris
Primulaceae
Àutri noum : Bastoun-de-Sant-Jóusè, Erbo-de-la-cabeladuro.
Noms en français : Lysimaque commune, Chasse-bosse.
Descripcioun :Grando planto renadivo de palun e de roubino que fai de gros couquet d'un bèu jaune. Li fueio soun estacado pèr tres (de cop que i'a dos o quatre) sus la cambo.
Usanço :Soun noum latin vèn dóu mège grè Lysimachos. L'erbo-de-la-graio sarié bono pèr sougna li plago e li macaduro. Sarro peréu li car.
Port : Grando erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : verticilado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Lysimachia
Famiho : Primulaceae
Ordre : Ericales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printems
- Estieu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Liò : Palun
- Ribiero
- Prado umido
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Lysimachia vulgaris L., 1753