Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Urtica urens & Jacobaea vulgaris

fotò
fotò
Ourtigo-brulanto

Urtica urens

Urticaceae

Àutri noum : Ourtigo-menudo, Urtìo-greiseisso, Ourtigo.

Noms en français : Ortie brûlante, Petite Ortie.

Descripcioun :
Aquesto ourtigo se destrìo de la mai coumuno (l'ourtigano) qu'èi bèn mai pichoto, si fueio soun tant largo que longo e fai de flour en grapo simplo e pas tant longo. L'ourtigo-menudo se derraba eisamen qu'es uno planto annalo au contro de U. dioica.

Usanço :
Coume devès lou saupre, li jouìni fueio d' ourtigo soun bono à manja, un pau coume d'espinarc, mai peréu en soupo, purèio, ensalado. L'ourtigo-menudo èi vertuouso contro li proublèmo de ren e li mau d'os (tisano vo loucioun). A passa tèms se dounavo i gabre (M.) e i galino. A Bedouin, se fasié uno maceracioun d'ourtigo pèr lucha contro li nieroun ço que se fai tourna mai.

Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Urtica
Famiho : Urticaceae


Ordre : Rosales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms - Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun

Liò : Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Pancaro entresigna
Couroulougi : Pancaro entresigna
Ref. sc. : Urtica urens L., 1753

fotò
fotò
Erbo-de-sant-Jaume

Jacobaea vulgaris

Asteraceae Compositae

Autre noum : Erbo-de-sant-Jaques.

Nom en français : Séneçon jacobée.

Descripcioun :
Planto pulèu grando que trachis, au nostre, dins li prado de basso mountagno. Fai uno enflourejado en pinceloun. Coumpara emé lou seniçoun-di-fueio-de-rouqueto forço coumun e qu'a de bratèio escartado, o emé l'erbo-de-sant-Jaume-bastardo que rèsto en plano e flouris mai tardié.

Usanço :
L'erbo-de-sant-Jaume es uno planto empouisounanto que caup d'alcalouïdo pirolizidinico proun marrit pèr lou fege. En generau li bèsti l'esbrouton pas que recounèisson soun óudour. Lou dangié èi pulèu dins lou fen qu'aqui perd soun óudour, mai pas lis alcalouïdo. Lou mai estounant èi qu'èro utilisa pèr sougna li mau d'estoumac di chivau (sant-Jaume).

Port : Grando erbo
Taio : 40 à 150 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Jacobaea
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Senecioneae

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 15 à 25 mm
Flourido : Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun

Liò : Basso mountagno - Prado umido
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Jacobaea vulgaris Gaertn., 1791 (= Senecio jacobaea L., 1755 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RR
RRR
RR
R
RR
R
RR
R

Urtica urens & Jacobaea vulgaris

Coumpara Ourtigo-brulanto emé uno autro planto

fotò

Coumpara Erbo-de-sant-Jaume emé uno autro planto

fotò