Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Tussilago farfara & Carex sempervirens

fotò
fotò
Erbo-de-la-pato

Tussilago farfara

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pas-d'ase, Chavalino, Coujasso, Fueio-d'ounglo, Toussilage.

Noms en français : Tussilage, Pas-d'âne.

Descripcioun :
L'erbo-de-la-pato flouris d'ouro à la fin de l'ivèr alor que i'a pancaro li fueio (soumbron li vièii fueio dessecado). M. Duplan :"Flouris sènso fueio, e lou colchique, es lou countràri [...] la flour e puei après la fueio" (O. Madon, op.cit. p. 161). Li fueio vènon à l'après, fan souvènt un tapis au sòu. Trachis dins li relarg umide e argelous souvènt en ribo de camin.

Usanço :
Es uno planto vertuouso contro lou tussi, li brounchito e lou ràumi. Se pren en tisano o en fumigacioun de flour secado (o tuba). Li flour e li jòuini fueio soun manjadisso mai fau pas trop n'en prendre que caupon un alcalouïde empouisounant lou fege. "La fuelho de chavalino èro cuecho pèr lous pouorcs" (J.-L. Domenge in LMT, op.cit. p. 61).

Port : Erbo
Taio : 8 à 20 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Tussilago
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae


Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 2 cm
Flourido : Printèms Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mars à abriéu

Liò : Ribiero - Ouraias - Limas - Roubino de mountagno
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Tussilago farfara L., 1753

fotò
fotò
Queirello(-toujour-verdo)

Carex sempervirens

Cyperaceae

Àutri noum : Moutouso, Sagneto.

Noms en français : Laîche toujours verte, Laîche sempervirente.

Descripcioun :
Queirello de mountagno mounte i'èi coumuno. I' agrado li relarg pulèu secous ounte ié fai de mato. Caup uno à dos (raramen fin qu'à 5) espigueto masclo e dos à cinq espigueto femello brunello pourtado, pèr li d'en bas, pèr de pecou. Lis utriculo fan de 4 à 6(7) mm emé un bè de 1,2 à 2(3) mm denta (fotò) Se recounèis peréu à si fueio un pau larjo, de 1,5 à 4(6) mm e plano. La subsp. que trachis au nostre, ié dison sempervirens.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 20 à 50(60) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Carex
Famiho : Cyperaceae


Ordre : Poales

Coulour de la flour : Brunello
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 10 à 20 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca(Si)
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun

Liò : Tepiero seco - Esboudèu - Mountagno mejano - Auto montagno
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuropenco
Ref. sc. : Carex sempervirens Vill., 1787

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
ges
ges
ges
R
CCC
CCC

Tussilago farfara & Carex sempervirens

ges
ges
C
C
R
C
CC
CC

Coumpara Erbo-de-la-pato emé uno autro planto

fotò

Coumpara Queirello(-toujour-verdo) emé uno autro planto

fotò