Pisso-chin
Taraxacum officinale
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.
Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.
Descripcioun :Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulità ri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.
Usanço :Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.
Port : Erbo
Taio : 10 Ã 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 Ã 3,5 cm
Flourido : Printèms
Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre
Liò : Champ
- Prado umido
- Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780
(= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )
Queirello(-verdasso)
Carex viridula
Cyperaceae
Àutri noum : Moutouso, Sagneto.
Noms en français : Laîche tardive, Laîche verdâtre.
Descripcioun :La queirello-verdasso trachis en mato dins li palun e li limas de ribiero, d'aqui e d'eila. Fai partido dóu group di Carex pulèu pichot qu'an uno espigueto masclo e 2 à 6 espigueto femello. Aqui dedins, fai tambèn partido de l'ancian group que caupié uno souleto meno (Carex viridula emé tres subsp.) e qu'aro n'en caup 3. Pensa de coumpara emé Carex demissa e Carex lepidocarpa. Se n'en destrìo nourmalamen que soun espiguet mascle fai mens de 1 cm emé un pecou courtet o sans, que sis utriculo soun quà si pas di dos dènt. Peréu trachis sus cauquié e noun sus siliço.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 3 Ã 40 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Carex
Famiho : Cyperaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 5,5 Ã 8 mm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Abriéu à óutobre
Liò : Palun
- Pelouso umide
- Ribiero
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Carex viridula Michx., 1803
(= Carex viridula subsp. viridula Michx., 1803 )