Ourtigo-de-palun
Stachys palustris
Lamiaceae Labiaceae
Autre noum : Ourtigo-morto.
Noms en français : Épiaire des marais, Ortie bourbière.
Descripcioun :L'ourtigo-de-palun es uno grando betounico (gènre Stachys) que trachis dins li relarg umide coume li palun. Si fueio (que pougnon pas : ourtigo-morto) an quà si ges de pecou e soun aperaqui 2 cop e mejo pu long que larjo.
Usanço :Li rizoumo de l'ourtigo-de-palun, que sèrvon pèr la multiplicacioun de la planto, soun goustous. Li brout e li fueio soun manjadis peréu.
Port : Erbo
Taio : 40 Ã 120 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Stachys
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 12 Ã 15 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Palun
- Roubino
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Stachys palustris L., 1753
Pan-couguiéu(-di-fueio-estrecho)
Centranthus angustifolius
Caprifoliaceae Valerianaceae
Nom en français : Centranthe à feuilles étroites.
Descripcioun :Pan-cougiéu que trachis dins lis esboudèu de basso e mejano mountagno. Es esta, de-tèms, counfoundu emé lou pan-cougiéu de Lecoq, pamens si fueio soun mens larjo e subretout fai mens de 10 entre-nous pèr tijo. Coumpara emé lou pan-cougiéu o emé lou pan-cougiéu-de-Lecoq.
Usanço :A bessai li mémis usanço que lou pan-cougiéu coumun.
Port : Grando erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Centranthus
Famiho : Caprifoliaceae
Famiho classico : Valerianaceae
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Endemico dis Aup
Liò : Esboudèu
- Basso mountagno
- Mountagno mejano
Estànci : Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Centranthus angustifolius (Mill.) DC., 1805