Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Santolina decumbens & Peucedanum officinale

fotò
fotò
Erbo-santo

Santolina decumbens

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Gardo-raubo, Tuo-verme, Trufamando, Ferigoulo-fèro, Ambròsi.

Noms en français : Aurone femelle, Camomille de Mahon.

Descripcioun :
L'erbo-santo trachis en bartas de formo redouno emé de fueio blanquinouso e di proun óudouranto. En deforo de nosto relarg de basso Prouvènço s'atrovo quàsi jamai.

Usanço :
Èi vertuouso contro li verme (Tuo-verme), ajudo à digeri e lucho contro lis espaime (emplegado subretout pèr li bèsti). Sougno peréu li plago en maceracioun dins l'aigardènt. S'emplego en essènci, pamens fau saupre qu'èi neuroutoussico. La gardo-raubo servié tambèn contro lis arno (mousco d'armàri).

Port : Aubret
Taio : 15 à 40 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Santolina
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Anthemideae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 1 à 1,5 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Jun à avoust

Liò : Cresten venta - Garrigo
Estànci : Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Santolina decumbens Mill., 1768

fotò
fotò
Fenoui-de-porc

Peucedanum officinale

Apiaceae Umbelliferae

Noms en français : Peucédan officinal, Queue de pourceau.

Descripcioun :
Lou fenoui-de-porc es uno grando erbo renadivo que trachis sus li bord de champ, lis ermas e li bos clar ; flouris à la fin de l'estiéu. La cambo èi pleno e sènso péu. Se recounèis majamen à si fueio en long, 5 à 7 cop divisado, e à si brout jauno de 17 à 35 rai. A uno óudour agradivo proche dóu fenoui, mai un pau diferènto.

Usanço :
La racino seco èi couneigudo desempièi l'Age-mejan pèr apasima lis espaime. Fai pissa e lucho contro lou tussi e li fèbre. Pamens sèmblo pu gaire utilisado à l'ouro d'aro e avèn pas d'entresigne sus li biais de l'adouba.

Port : Grando erbo
Taio : 0,5 à 1,4 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Peucedanum
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae

Ordre : Apiales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 6 à 12 cm
Flourido : Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1600 m
Aparado : Noun
Juliet à setèmbre

Liò : Ermas - Bos clar - Roucaio - Bord de champ
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Éuropenco-Sud
Ref. sc. : Peucedanum officinale L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RR
R
ges
C
C
R
C
ges

Santolina decumbens & Peucedanum officinale

RR
ges
ges
C
ges
ges
ges
ges

Coumpara Erbo-santo emé uno autro planto

fotò

Coumpara Fenoui-de-porc emé uno autro planto

fotò