Roustrarìo(-peludo)
Rostraria pubescens
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Koelérie du littoral.
Descripcioun :Planto que trachis dins la sablo en ribo de mar. Se destrìo de sa cousino Rostraria cristata, proun coumuno, emé si glumo de memo loungour e subretout proun peludo. La lemma porto uno arèsto de 0,5 à 1,3 mm mai que sort pas. Coumpara emé la roustrarìo-à-cresto.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Rostraria
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : mar
- Sablo
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Rostraria pubescens (Lam.) Trin., 1820
(= Rostraria litorea (All.) Holub, 1974 )
Pisso-chin(-rouge)
Taraxacum rubicundum
Asteraceae Compositae
Àutri noum : Pisso-chin, Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat.
Nom en français : Pissenlit rouge.
Descripcioun :Lou pisso-chin rouge èi lou mai coumun di pisso-can dóu group ERYTHROSPERMA qu'an li fru rouge, li bratèio banarudo (fotò) e li fueio descoupado e sènso alo. Trachis dins li tepiero secarouso de nòsti colo, sus cauquié. Pèr èstre segur de la determinacioun fau verifia que lis akène fagon de 2,8 à 4 mm.
Usanço :Li pisso-chin soun de bònis ensalado champanello. Fan pissa e ajudon à la digestioun.
Port : Erbo
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 11 à 20 mm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à mai
Liò : Tepiero seco
- Roucaio
- Ermas
- Champ
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éuropenco
Ref. sc. : Taraxacum rubicundum (Dahlst.) Dahlst., 1906