Ranouncle(-de-glacié)
Ranunculus glacialis
Ranunculaceae
Noms en français : Renoncule des glaciers, Caraline.
Descripcioun :Lou ranouncle-de-glacié trachis dins lis esboudèu e li mourreno. Douno de flour roso o blanco e se destrìo dis à utri ranunculus de mountagno bonodi si péu brun souto li sepalo. Li petalo soubron de tèms après la flourido. La planto èi proutejido sus listo roujo, categourìo LC, es à dire soucit minour.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 Ã 15 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ranunculus
Famiho : Ranunculaceae
Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1 Ã 2 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 2000 Ã 3300 m
Aparado : Noun
Mai à avoust
Liò : Esboudèu
- Mourreno
Estànci : Aupen
Couroulougi : Artico-Aupenco
Ref. sc. : Ranunculus glacialis L., 1753
Erbo-de-sièis-ouro(-lisco)
Biscutella laevigata
Brassicaceae Cruciferae
Autre noum : Erbo-pinello.
Nom en français : Biscutelle commune.
Descripcioun :Aquesto erbo-de-sièis-ouro, au nostre vèn en mountagno ounte èi pulèu coumuno dins li roucaio secarouso. Li fueio soun pelouso mai pas gaire retaiado au contre de Biscutella lima que trachis pu bas dins li colo. Pòu mounta fin qu'à 2600 m.
Usanço :Se chabis de poucioun d'erbo-de-sièis-ouro censado ajuda à " encarna sa founso persounalita " o pulèu à ... se faire couiouna.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 10 Ã 60 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Biscutella
Famiho : Brassicaceae
Famiho classico : Cruciferae
Ordre : Brassicales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 1,4 Ã 1,8 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1200 Ã 2600 m
Aparado : Noun
Mai à Avoust
Liò : Tepiero seco
- Roucaio
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Éuroupenco-Cèntre-Sud
Ref. sc. : Biscutella laevigata L., 1753