Ranouncle(-de-glacié)
Ranunculus glacialis
Ranunculaceae
Noms en français : Renoncule des glaciers, Caraline.
Descripcioun :Lou ranouncle-de-glacié trachis dins lis esboudèu e li mourreno. Douno de flour roso o blanco e se destrìo dis àutri ranunculus de mountagno bonodi si péu brun souto li sepalo. Li petalo soubron de tèms après la flourido. La planto èi proutejido sus listo roujo, categourìo LC, es à dire soucit minour.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 à 15 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ranunculus
Famiho : Ranunculaceae
Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1 à 2 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 2000 à 3300 m
Aparado : Noun
Mai à avoust
Liò : Esboudèu
- Mourreno
Estànci : Aupen
Couroulougi : Artico-Aupenco
Ref. sc. : Ranunculus glacialis L., 1753
Erbo-de-santo-Barbo
Barbarea vulgaris
Brassicaceae
Àutri noum : Gras-cap, Gras-capou, Creissoun-de-jardin, Creissoun-de-terro.
Noms en français : Barbarée commune, Herbe aux charpentiers.
Descripcioun :La mai coumuno de nòstis erbo-de-santo-barbo. Trachis en ribo d'aigo o dins li prado proun umido. Li fueio d'en aut soun pas divisado au contro de li d'en bas. Lou darrié tros di fueio basalo èi quàsi redoun.
Usanço :Li jòuini fueio se manjon en ensalado. Pamens se fau mesfissa, coume pèr lou creissoun, de l'endervo (douvo dóu fege). Pèr èstre segur li fau faire couire.
Port : Grando erbo
Taio : 20 à 80(100) cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico :
Gènre : Barbarea
Famiho : Brassicaceae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Liò : Ribiero
- Prado umido
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Barbarea vulgaris R.Br., 1812