Roure
Quercus petraea
Fagaceae
Àutri noum : Roule, Chaine, Ròure, Ròule, Rèure.
Noms en français : Chêne rouvre, Chêne sessile.
Descripcioun :Lou roure èi pas un aubre di proun coumun au nostre. Trachis naturalamen dins quàuquis endré séusous en prouvènço preaupenco dóu levant e dins lis aup marino. Se destrìo de soun cousin, lou roure-pecouia, Quercus robur que si fueio soun pourtado pèr un long pecou e que li fru soun justamen pas pecouia.
Usanço :Lis agland, amar, podon faire de farino manjadisso. Pamens, aleva dóu tèms de carestié, servien pulèu pèr nourri li pouorc. Lou bos èi de qualita pèr douna de fusto. La rusco a d'ùni prouprieta interessanto (vèire çai-souto) ; s'acampo sus li jóuini ramo, pièi èi chaplado e messo à seca.
Port : Aubre
Taio : 5 à 30 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Quercus
Famiho : Fagaceae
Ordre : Fagales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 15 à 20 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Abriéu à mai
Liò : Terraire safrous
- Bos fres
- Ribiero
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Quercus petraea (Matt.) Liebl., 1784
(= Quercus robur L., 1753 )
Cistro
Meum athamanticum
Apiaceae Umbelliferae
Àutri noum : Sìstra, Cisto.
Nom en français : Fenouil des Alpes.
Descripcioun :La cistro, emé sa bono óudour d'anis pòu pas engana. Es uno meno de fenoui que se rescontro dins li prado de mountagno. Li fueio soun forço penado e s'avès lou fru la determinacioun sara tras que seguro : es un pau alounga emé de costo forto, lis dous estile e la partido d'en aut soun bèn vióulet.
Usanço :"La sistro quand es sec fai estruniar, es ena pourcariò que te fai crachar lous poulmous (J.-L. Domenge in LMT, op.cit. p. 60 ). La poudès bouta dins l'ensalado, dins d'ùni plat o dins la soupo, majamen de pèis. Es uno planto proun recercado pèr li bèsti o lou fen. J.-R. Fortoul (1995) counsèio de la sega, un cop li ramo vènon rouiouso. En Bavièro n'en fan d'eigardènt emé la racino. Es uno planto proun vertuouso (vèire çai-souto e de mai galatougèno e enmenagogo).
Port : Erbo
Taio : 20 à 70 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Meum
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 7 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 300 à 2600 m
Aparado : Noun
Mai à avoust
Liò : Melounié
- Pinedo
- Pelouso umido
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Éuroupenco
Ref. sc. : Meum athamanticum Jacq., 1776