Pirolo(-di-flour-verdasso)
Pyrola chlorantha
Ericaceae
Nom en français : Pirole à fleurs verdâtres.
Descripcioun :Aquelo pirolo trachis souto li pin, li sapiniero e li faiard de mountagno. Li fueio, basalo, soun quàsi roundo e entiero em'un long pecou, rèston dóu tèms de l'ivèr. Fai gaire de flour, de 2 à 6) verdasso o blancasso, de cop que i'a un pau jauno. L'estile èi torse en S, e au contro de Pyrola rotundifolia, soun "calice" èi mens de dous cop pu long que larg (fotò). Coumpara emé li pirolo di gènre Orthilia e Monenes.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Pyrola
Famiho : Ericaceae
Ordre : Ericales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 0,8 à 1,2 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2200 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Pinedo
- Faio
- Sapiniero
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Pyrola chlorantha Swartz, 1810
Gnafale(-coucha)
Gnaphalium supinum
Asteraceae Compositae
Noms en français : Gnaphale couché, Perlière couché.
Descripcioun :Lou gnafale-coucha trachis en mato dins li coumbo à nèu d'auto mountagno. Es uno planto di proun bourrihudo que fai uno rouseto basalo de fueio primo e un pau en lanço. Se destrìo de sa cousino Gnaphalium hoppeanum emé si bratèio dóu deforo que soun mai longo que la mita de li d'en dedins (fotò).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 1 à 10 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Gnaphalium
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Gnaphalieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 4 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1600 à 3000 m
Aparado : Noun
Juliet à avoust
Liò : Coumbo à nèu
- Pelouso aupenco
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Artico-aupenco
Ref. sc. : Gnaphalium supinum L., 1768
(= Omalotheca supina (L.) DC., 1838 )