Erbo-de-Sant-Ro
Pulicaria dysenterica
Asteraceae Compositae
Autre noum : Paparougno.
Noms en français : Pulicaire, Pulicaire dysentérique.
Descripcioun :L'erbo-de-sant-Ro trachis en troupo dins li roubino e li prado umido. Fai de bèlli flour coumpausado jauno. La planto èi pegouso, peludo e proun ramificado.
Usanço :la racino s'utiliso pèr lucha contro la fouiro e saro li car. Ei peréu bono pèr faire s'aliuencha la tavaniho. Lou noum latin Pulicaria vèn de pulex, niero.
Port : Grando erbo
Taio : 30 Ã 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Pulicaria
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Inuleae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 1 Ã 1,5 cm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0
Aparado : Noun
Juliet à óutobre
Liò : Ribiero
- Prado umido
- Roubino
- Ermas umide
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Pulicaria dysenterica (L.) Bernh., 1800
Ceraiste(-dreissa)
Moenchia erecta
Caryophyllaceae
Nom en français : Céraiste dressé.
Descripcioun :Pichoto erbo verdalo, sènso pèu, emé de fueio óupousado en lanço, que trachis sus sòu séusous. Se recounèis majamen à si flour di 4 petalo e 4 sepalo. Li sepalo soun un pau mai longo (+ 2 à 7,5 mm). Li flour soun pourtado pèr de long pecou bèn dre. Au nostre li flour an 8 estamino (varieta octantra) .
Usanço :Counèissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 3 Ã 25 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Moenchia
Famiho : Caryophyllaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 6 Ã 10 mm
Flourido : Printems
Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 Ã 1200 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun
Liò : Pelouso umido
- Riéusset
- Prado tourbouso
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Moenchia erecta (L.) G.Gaertn., B.Mey. & Scherb., 1799