Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Poa cenisia & Smyrnium perfoliatum

fotò
fotò
Margaioun(-di-fueio-distico)

Poa cenisia

Poaceae Graminaceae

Autre noum : Péu-de-chin.

Noms en français : Pâturin à feuilles distiques, Pâturin du mont Cenis.

Descripcioun :
Aquéu margaioun trachis dins lis esboudèu, li peirié d'auto mountagno e peréu en ribo de gaudre ounte ié flouris l'estiéu. Es uno planto emé un rizoumo que crèis entre li roco d'ounte sort de tijo souvènt esterlo e toujour amé de fueio distico (coume s'èron óupousado). L'enflourejado, de 2 à 10 cm èi souvènt vióuleto, mesclado de blanc. Li lemma soun proun peludo (péu frisa) sus la careno e li costo de coustat.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 15 à 45 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Poa
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae

Ordre : Poales

Coulour de la flour :
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 10 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1400 à 3000 m
Aparado : Noun
Jun à avoust

Liò : Peirié - Esboudèu - Roucaio - Gaudre
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Aupenco
Ref. sc. : Poa cenisia All., 1789

fotò
fotò
Àpi-fèr(-perfoulia)

Smyrnium perfoliatum

Apiaceae Umbelliferae

Autre noum : Àpi-bouscas.

Noms en français : Maceron de Crète, Maceron perfolié.

Descripcioun :
L'àpi-fèr-perfoulia s'atrovo quasimen qu'en Prouvènço séusouso, aqui trachis dins li prado umido e proche dis oustau. Douno d'èr au coumun àpi-fèr, Smyrnium olusatrum, pamens se recounèis eisa à si fueio qu'embrasson la cambo e si pichot fru (2 à 4 mm) gaire rufa.

Usanço :
Coume pèr soun cousin, l'àpi-fèr, tout se pòu manja dins la planto, cue o crus : la racino e li fueio (blanchido), li flour (chaplado dins l'ensalado o adoubado dins lou vinaigre), li tijo (pelado). Li grano podon remplaça lou pebre. Èi peréu di proun vertuouso, ajudo à la digestioun e à manja, fai pissa, èi bono contro lou mau d'os. Tambèn aquest àpi-fèr èi depuratiéu....

Port : Grando erbo
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Smyrnium
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae

Ordre : Apiales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 7 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Abriéu à jun

Liò : Prado umido - Escoumbre e proche dis oustau - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Smyrnium perfoliatum L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
ges
RRR
C
RR
ges
ges

Poa cenisia & Smyrnium perfoliatum

ges
ges
ges
ges
ges
ges
C
C

Coumpara Margaioun(-di-fueio-distico) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Àpi-fèr(-perfoulia) emé uno autro planto

fotò