Serento(-verdalo)
Picea glauca
Pinaceae
Àutri noum : Serénta, Sarento, Sourento, Serinte, Sùfi.
Nom en français : Epinette blanche.
Descripcioun :Aquesto serento nous vèn d'Americo de l'uba (Alaska e Canada). En Prouvènço èi pas couneigudo coume planto de rebouscage (au contro di Pirenèio e de l'Aubrac). Sèmblo proun à nosto serento, pamens li fueio, aleva di jouino que soun bruno, soun bèn verdalo. Li pigno soun mens longo peréu (2,5 à 6 cm). Aquéstis aubre vènon de l'Erbo-blanco en Alouos (04). Sabèn pas se van se naturalisa.
Usanço :Dèu agué li mémis usanço que la serento.
Port : Aubre
Taio : 10 Ã 30 m
Fueio : aguio escaumo
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Picea
Famiho : Pinaceae
Ordre : Pinales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 Ã 2000 m
Aparado : Noun
Abriéu à juliet
Liò : Sapiniero
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Picea glauca (Moench) Voss, 1907
Barbabou(-Ã -fueio-de-Croucus)
Tragopogon crocifolius
Asteraceae Compositae
Nom en français : Salsifis à feuilles de crocus.
Descripcioun :Poulit e pichot barbabou que se recounèis à si flour di dos coulour (ligulo gaire nóumbrouso, vióuleto au bout e jauno dins lou cor). Li fueio soun primo (1 à 2 mm), proun nóumbrouso e sarrado à la baso de la planto.
Usanço :Segur que, coume tóuti li barbabou èi manjadis. Pamens èi pulèu rare e lou vau miés leissa que l'acampa.
Port : Erbo
Taio : 15 Ã 60 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Renadivo mounoucarpico
Gènre : Tragopogon
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 2 Ã 2,5 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Tepiero seco
- Roucaio
- Garrigo
- Champ
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Estenoumediterranenco
Ref. sc. : Tragopogon crocifolius L., 1759