Erbo-batudo
Phlomis herba-venti
Lamiaceae Labiaceae
Àutri noum : Sàuvi-bouscasso, Sàuvio-sóuvajo, Sàuvio-blanc.
Noms en français : Herbe aux vent, Phlomis Herbe au vent.
Descripcioun :L'erbo-batudo trachis en mato dins lis ermas e en ribo de camin. Es uno planto proun ramificado que fai de poulìdi flour roso en verticillo. Li fueio e li bratèio soun en lanço, dentado e bourrihudo. La labro de dessus di flour, coume tóuti li Phlomis es en casco.
Usanço :La planto èi vertuouso contro li plago e li macaduro (vulneràri). De prouprieta anti-enflamativo e anti-óussidanto soun couneigudo. Dins d'ùni relarg se metié en deforo dis oustau pèr aganta li mousco (F. Couplan, op.cit. p. 369).
Port : Erbo
Taio : 20 à 60 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Phlomis
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2,5 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Ermas
- Camin
- Tepiero seco
Estànci : Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Phlomis herba-venti L., 1753
Mourihoun-d'aigo
Samolus valerandi
Primulaceae
Autre noum : Pan-froument.
Nom en français : Mouron d'eau.
Descripcioun :Lou mourihoun-d'aigo es uno pichoto planto renadivo que trachis en ribo d'aigo. La maje-part di fueio soun basalo, d'un verd palinous. Fai de pichòti flour blanco di 5 sepalo e petalo en longo paniculo.
Usanço :Poudès acampa lou mourihoun-d'aigo e lou manja en ensalado (pan-froument).
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Samolus
Famiho : Primulaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Liò : Ribiero
- Palun
Estànci :
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Samolus valerandi L., 1753