Erbo-di-pesou(-de-palun)
Pedicularis palustris
Orobanchaceae Scrophulariaceae
Autre noum : Tartarèio(-roujo).
Noms en français : Pédiculaire des marais, Tartarie rouge.
Descripcioun :Aquesto erbo-di-pesou a despareigu di plano prouvençalo, alor que se troubavo encaro en Camargo i'a un trentenau d'annado. Aro èi proun raro e se vèi pu que dins lis Aup interno. Coume soun noum lou dis, trachis dins li palun tourbous e li prado palustro. Se recounèis majamen à si sepalo dentado e si petalo d'un roso clar.
Usanço :Lis usanço couneigudo soun pulèu anciano : se dis qu'es astringènto e qu'ansin sarié emoustatico e bono contro li moureno e li gròssi règlo.
Port : Erbo
Taio : 15 à 60 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Renadivo mounoucarpico
Gènre : Pedicularis
Famiho : Orobanchaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) enflourejado : 12 à 20 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1800 m
Aparado :
Vo
Mai à avoust
Liò : Tourbiero
- Palun tourbous
- Prado palustro
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Pedicularis palustris L., 1753
Centaurèio(-de-Salamanco)
Mantisalca salmantica
Asteraceae Compositae
Nom en français : Centaurée de Salamanque.
Descripcioun :La centaurèio-de-Salamanco trachis en mato dins li tepiero seco. Fai un calos (grosso racino en pivèu) e de gràndi fueio pelouso. Li bratèio, au contro, an ges de péu ; soun verdo emé la pouncho mai soumbro.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 20 à 150 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Mantisalca
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cardueae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 1,5 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Juliet à Avoust
Liò : Roucaio
- Tepiero seco
Estànci : Mesoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Mantisalca salmantica (L.) Briq. & Cavill., 1930