Cardoun-dis-ase(-d'Ilirìo)
Onopordum illyricum
Asteraceae Compositeae
Autre noum : Gros-cardoun.
Noms en français : Chardon d'Illyrie, Onopordon d'Illyrie.
Descripcioun :Aquéu gros-cardoun èi di proun espinous emé un port en coulouno emé d'alo pu estrecho qu'aquéli de Onopordum ancanthifolium. Se recounèis peréu à si fueio estrecho e à si tèsto souvènt groupado. Trachis dins li relarg secarous coume lis ermas e li escoumbre o peréu proche di jaisso.
Usanço :La racino, boulido e farcido, se manjo en Turquìo.
Port : Grando erbo
Taio : 0,3 à 3 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Renadivo mounoucarpico
Gènre : Onopordum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositeae
Tribu : Cardueae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 30 à 50 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Mai à setèmbre
Liò : Ermas
- Escoumbre e proche dis oustau
- Jaisso
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Onopordum illyricum L., 1753
Centaurèio(-de-Salamanco)
Mantisalca salmantica
Asteraceae Compositae
Nom en français : Centaurée de Salamanque.
Descripcioun :La centaurèio-de-Salamanco trachis en mato dins li tepiero seco. Fai un calos (grosso racino en pivèu) e de gràndi fueio pelouso. Li bratèio, au contro, an ges de péu ; soun verdo emé la pouncho mai soumbro.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 20 à 150 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Mantisalca
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cardueae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 1,5 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Juliet à Avoust
Liò : Roucaio
- Tepiero seco
Estànci : Mesoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Mantisalca salmantica (L.) Briq. & Cavill., 1930