Péu-de-chin
Nardus stricta
Poaceae Graminaceae
Autre noum : Greso.
Noms en français : Nard raide, Poil-de-bouc.
Descripcioun :Aquéu péu-de-chin trachis sus li tepiero de mountagno, souvènt sus li cresten, e dins li coumbo à nèu. Fai de gròssi mato que podon s'espasseja sus de grand relarg. Se recounèis à sis espigo primo mai redo, un pau vióuleto emé lis estamino blanco ; lis espiguet soun gaire sarra e tóuti vira dóu meme coustat emé uno souleto flour.
Usanço :Li bèsti l'esbrouton pas. D'acò, quouro n'i'a proun de péu-de-chin, mostro que lou relarg èi trop pastura.
Port : Erbo
Taio : 10 à 40(60) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Nardus
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 5 à 6 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à avoust
Liò : Tepiero
- Coumbo à nèu
- Melounié
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Éurosiberiano
Ref. sc. : Nardus stricta L., 1753
Erbo-de-la-graio
Lysimachia vulgaris
Primulaceae
Àutri noum : Bastoun-de-Sant-Jóusè, Erbo-de-la-cabeladuro.
Noms en français : Lysimaque commune, Chasse-bosse.
Descripcioun :Grando planto renadivo de palun e de roubino que fai de gros couquet d'un bèu jaune. Li fueio soun estacado pèr tres (de cop que i'a dos o quatre) sus la cambo.
Usanço :Soun noum latin vèn dóu mège grè Lysimachos. L'erbo-de-la-graio sarié bono pèr sougna li plago e li macaduro. Sarro peréu li car.
Port : Grando erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : verticilado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Lysimachia
Famiho : Primulaceae
Ordre : Ericales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printems
- Estieu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Liò : Palun
- Ribiero
- Prado umido
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Lysimachia vulgaris L., 1753