Te-vese-e-t'ame(-di-Pirenèu)
Myosotis corsicana subsp. pyrenaeorum
Boraginaceae
Àutri noum : Ti-viéu-e-t'aìmi, Uei-de-l'enfant-Jèsu.
Nom en français : Myosotis des Pyrénéens.
Descripcioun :Aurés pas besoun d'ana dins li Pirenèu pèr lou rescountra, qu'aquesto meno trachis dins Ventour. Sèmblo bèn mai proche di te-vese-e-t'ame d'aquésti mountagno, e de Corso, que li dis Aup. Sabès que tout acò èro estaca avans la derivo Corso-Sardo i'a peraqui 35 MA. Se destrìo de sa cousino dis Aup que i'a ges de péu dessouto li fueio, s'atrovo pamens de péu croucu sus li costo di sepalo (fotò) e proun de péu sus si bord.
Usanço :Li flour podon se bouta dins lou mesclun. Se dis que li te-vese-e-t'ame soun vertuous contro l'enflamacioun, majamen pèr lis iue ("principe di signaturo").
Port : Erbo
Taio : 5 à 25 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Myosotis
Famiho : Boraginaceae
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 6 à 9 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1500 à 2700 m
Aparado : Noun
Juliet à avoust
Liò : Pelouso
- Coumbo à nèu
Estànci : Mountagnard à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupo
Ref. sc. : Myosotis corsicana subsp. pyrenaeorum Blaise & Kerguélen, 1992
(= Myosotis alpestris subsp. pyrenaearum (Blaise & Kerguélen) J.M.Tison )
Sangàri
Blitum bonus-henricus
Amaranthaceae Chenopodiaceae
Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.
Nom en français : Epinard sauvage.
Descripcioun :Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.
Usanço :"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.
Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun
Liò : Cast
- Ermas
- Escoumbre e proche dis oustau
- Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829
(= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )