Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Limonium echioides & Smyrnium perfoliatum

fotò
fotò
Saladello(-de-l'an)

Limonium echioides

Plumbaginaceae

Nom en français : Limonium annuel.

Descripcioun :
Aquesto saladello, la souleto de l'an, trachis dins li tepiero sablouso e secarouso majamen en ribo de mar. Fai uno rouseto de fueio espatulado emé de costo penado. Se recounèis subretout que li "calice" di flour porton de dènt croucudo, ço que se vèi bèn à la cabusso di petalo. L'óuviero èi peréu cubert de pichòti berrugo (fotò). Au contro dis àutri saladello, flouris tre lou mes de mai e quàsi pas l'estiéu.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 5 à 15 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Limonium
Famiho : Plumbaginaceae


Ordre : Caryophyllales

Coulour de la flour : Roso
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 mm
Flourido : Printèms

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 200 m
Aparado : Vo
Mai à jun

Liò : Tepiero sablouso - Mar - Sansouiro
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Limonium echioides (L.) Mill., 1768

fotò
fotò
Àpi-fèr(-perfoulia)

Smyrnium perfoliatum

Apiaceae Umbelliferae

Autre noum : Àpi-bouscas.

Noms en français : Maceron de Crète, Maceron perfolié.

Descripcioun :
L'àpi-fèr-perfoulia s'atrovo quasimen qu'en Prouvènço séusouso, aqui trachis dins li prado umido e proche dis oustau. Douno d'èr au coumun àpi-fèr, Smyrnium olusatrum, pamens se recounèis eisa à si fueio qu'embrasson la cambo e si pichot fru (2 à 4 mm) gaire rufa.

Usanço :
Coume pèr soun cousin, l'àpi-fèr, tout se pòu manja dins la planto, cue o crus : la racino e li fueio (blanchido), li flour (chaplado dins l'ensalado o adoubado dins lou vinaigre), li tijo (pelado). Li grano podon remplaça lou pebre. Èi peréu di proun vertuouso, ajudo à la digestioun e à manja, fai pissa, èi bono contro lou mau d'os. Tambèn aquest àpi-fèr èi depuratiéu....

Port : Grando erbo
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Smyrnium
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae

Ordre : Apiales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 7 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Abriéu à jun

Liò : Prado umido - Escoumbre e proche dis oustau - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Smyrnium perfoliatum L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
ges
RRR
C
RR
ges
ges

Limonium echioides & Smyrnium perfoliatum

RR
CC
ges
R
RR
ges
ges
ges

Coumpara Saladello(-de-l'an) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Àpi-fèr(-perfoulia) emé uno autro planto

fotò