Estello(-dis-Inca)
Tristagma uniflorum
Amaryllidaceae
Noms en français : Iphéion, Etoile des Incas.
Descripcioun :L'estello-dis-Inca es uno planto fourestiero que nous vèn de l'Americo dóu miejour. A planta caviho dins quàuqui relarg de Prouvènço, pas trop liuen de la costo en generau, dins lis escoumbre e li pelouso de vilo. Es eisado de recounèisse emé si flour bluio palo qu'an de costo mai sourno.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 30 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Tristagma
Famiho : Amaryllidaceae
Ordre : Aspargales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Escoumbre e proche dis oustau
- Champ
- Pelouso de vilo
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Tristagma uniflorum (Lindl.) Traub, 1963
(= Ipheion uniflorum (Lindl.) Raf., 1837 )
Ranouncle(-de-Mount-Pelié)
Ranunculus monspeliacus
Ranunculaceae
Nom en français : Renoncule de Montpellier.
Descripcioun :Pichot ranouncle renadiéu emé de racino tuberisado que trachis dins li tepiero roucaiouso e li champ de cerealo. Se recounèis à si fueio en rouseto proun divisado e peréu blanquinouso pèr ço que soun cuberto de péu blanc. Li fru (akène) an un be gibla.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 20 à 60 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ranunculus
Famiho : Ranunculaceae
Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1500 m
Aparado : Noun
Remarco : Champ de cerealo
Liò : Champ
- Tepiero roucaiouso
- Meissoun
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Ranunculus monspeliacus L., 1753