Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Helictotrichon sedenense & Santolina decumbens

fotò
fotò
Civado(-de-Sèino)

Helictotrichon sedenense

Poaceae Graminaceae

Nom en français : Avoine de Seyne.

Descripcioun :
Civado renadivo que trachis dins li tepiero roucaiouso e lis esboudèu de mountagno. Coume tóuti li Helictotrichon porto de costo que se vèson bèn sus lou dessubre di fueio. Lis espiguet (emé au mens dos flour qu'an uno arèsto) soun lusènt e un pau vióulet, li fueio soun plano e mai larjo que 1 mm (fotò). La lengueto èi courteto e cihado.

Usanço :
Es uno bono erbo pasturiero pèr lou fedan.

Port : Erbo
Taio : 30 à 70(90) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Helictotrichon
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae

Ordre : Poales

Coulour de la flour : Vióuleto
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1700 à 2200 m
Aparado : Noun

Liò : Tepiero roucaiouso - Esboudèu - Mountagno mejano
Estànci : Mountagnard à Subaupen
Couroulougi : Ouroufito-Ouèst-Mediterranenco
Ref. sc. : Helictotrichon sedenense (Clarion ex DC.) Holub, 1970 (= Avena montana Vill., 1787 )

fotò
fotò
Erbo-santo

Santolina decumbens

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Gardo-raubo, Tuo-verme, Trufamando, Ferigoulo-fèro, Ambròsi.

Noms en français : Aurone femelle, Camomille de Mahon.

Descripcioun :
L'erbo-santo trachis en bartas de formo redouno emé de fueio blanquinouso e di proun óudouranto. En deforo de nosto relarg de basso Prouvènço s'atrovo quàsi jamai.

Usanço :
Èi vertuouso contro li verme (Tuo-verme), ajudo à digeri e lucho contro lis espaime (emplegado subretout pèr li bèsti). Sougno peréu li plago en maceracioun dins l'aigardènt. S'emplego en essènci, pamens fau saupre qu'èi neuroutoussico. La gardo-raubo servié tambèn contro lis arno (mousco d'armàri).

Port : Aubret
Taio : 15 à 40 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Santolina
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Anthemideae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 1 à 1,5 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Jun à avoust

Liò : Cresten venta - Garrigo
Estànci : Subremediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Santolina decumbens Mill., 1768

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RR
ges
ges
C
ges
ges
ges
ges

Helictotrichon sedenense & Santolina decumbens

ges
ges
RR
ges
ges
RR
CC
CC

Coumpara Civado(-de-Sèino) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Erbo-santo emé uno autro planto

fotò