Equisetum x moorei
Equisetaceae
Nom en français : Prêle de Moore.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Equisetum x moorei & Aquilegia vulgaris
Equisetum x moorei
Equisetaceae
Nom en français : Prêle de Moore.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Port : Pichoto planto lignouso Taio : 40 à 100 cm Fueio : ges Tipe bioulougico : Geoufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Equisetum Famiho : Equisetaceae Ordre : Equisetales
Coulour de la flour : Ges de flour Petalo : ges Ø (o loungour) enflourejado : 1,5 cm Flourido : Printèms
Sòu : Ca Autour basso e auto : 0 à 1200 m Aparado : Noun Remarco : E. hyemale x E.ramosissimum Jun à avoust
Liò : Bos umide - Ermas - Mueio - Limas Estànci : Coulinen à Mountagnard Couroulougi : Paleoutroupicalo Ref. sc. : Equisetum x moorei Newman, 1854
Aquilegia vulgaris
Ranunculaceae
Àutri noum : Aglantino, Gant-de-pastresso, Erbo-de-Nosto-Damo.
Nom en français : Ancolie communo.
Descripcioun :La galantino es uno poulido planto que trachis au nostre subretout en basso mountagno. Pèr la destria de si cousino fau regarda lis estamino dóu dedins que dèvon pas s'acaba en pouncho (un pau redouno-fotò). En mai d'acò aquéstis estamino despasson li petalo de mai de 3 mm. Après li flour soun mens founso qu'encò de Aquilegia atrata. Pensa de coumpara en quichant sus la flècho verdo aqui souto.
Usanço :Emai fuguèsse emplegado en farmacìo, s'en fau mesfissa qu'èi proun empouisounanto. Èi couneigudo pèr sougna li plago e li boutoun, peréu dins la bouco. Èi peréu uno planto narcotico richo en vitamino C.
Port : Grando erbo Taio : 30 à 80 cm Fueio : coumpausado Tipe bioulougico : Emicriptoufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Aquilegia Famiho : Ranunculaceae Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour : Bluio Petalo : 5 Ø (o loungour) flour : 4 à 5 cm Flourido : Printèms - Estiéu
Sòu : Ca Autour basso e auto : 0 à 2200 m Aparado : Noun Mai à juliet
Liò : Bos fres - Blachiero - Faio - Ribo d'aigo Estànci : Subremediterran à Subaupen Couroulougi : Éuropenco Ref. sc. : Aquilegia vulgaris L., 1753