Maneto(-d'Oucitanìo)
Dactylorhiza occitanica
Orchidaceae
Nom en français : Orchis d'Occitanie.
Descripcioun :La maneto-d'Oucitanìo trachis dins li prado umido ounte ié flouris belamen à la primo. Fai partido dóu group Orchis elata e sa diferènci especifico èi discutido. La labreto roso, mai larjo que longo, èi cuberto de bouclo e jamai emé de jaune, la cambo èi boutisso e li fueio soun tacado sus lou dessubre. L'Orchis elata "vertadié" s'atrobo au couchant de Franço e èi pu grand.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 20 Ã 60 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Dactylorhiza
Famiho : Orchidaceae
Ordre : Aspargales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 10 Ã 15 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 Ã 1000 m
Aparado :
Vo
Mai à jun
Liò : Prado umido
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Mediterrano
Ref. sc. : Dactylorhiza occitanica Geniez, Melki, Pain & R.Soca, 1995
(= Orchis elata subsp. ambigua Martrin-Donos ex Soó )
Alfa
Macrochloa tenacissima
Poaceae Graminaceae
Noms en français : Alfa, Stipe tenace.
Descripcioun :L'alfa nous vèn d'Africo de l'uba (halfa en Arà bi) ounte trachis dins li relarg secarous. Es un gros gramenun que s'èi naturalisa en Prouvènço dins li tepiero seco e li garrigo, mai s'atrovo gaire. Se recounèis à si baso de fueio e à sa lengueto di proun peludo.
Usanço :Sèr à la fabricacioun de pasto à papié de qualita e peréu pèr faire de cordo, de banasto etc. Èi peréu dounado i chivau coume uno meno de civado. Se cultivo en Tunisìo e en Espagno.
Port : Erbo
Taio : 0,6 Ã 1,5 m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Macrochloa
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 1 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 Ã 300 m
Aparado : Noun
Abriéu à mai
Liò : Tepiero seco
- Roucaio
- Garrigo
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Sud
Ref. sc. : Macrochloa tenacissima (L.) Kunth, 1829
(= Stipa tenacissima L., 1753 )