Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Chondrilla juncea & Urtica urens

fotò
fotò
Sauto-voulame

Chondrilla juncea

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Cantoulamo, Mauguié, Sauto-mourre, Berenchié, Lachet.

Noms en français : Chondrille à tiges de jonc, Chondrille jonciforme.

Descripcioun :
Lou sauto-voulame es uno planto coumuno d'ermas. L'estiéu se recounèis à sa cambo redo que porto quàuqui fueio e de flour jauno coumpausado e pulèu longo. L'ivèr la rouseto rèsto contro lou sòu ; li fueio soun descoupado emé de tros en arc de ciéucle que parton vers lou cèntre de la rouseto. Ramentan qu'èi talamen duro qu'empachavo li meissounié de sega lou blad : "L'ourame te lou fasié fila de coustat. Resquihavo sus la tijo" (Louis Garcin in MADON O., op.cit.).

Usanço :
Es uno bono erbo de l'ensalado champanello que fau acampa quouro li fueio de la baso soun pancaro secarouso. Se soubro la tijo de l'an davans, sara eisa de la recounèisse (fotò).

Port : Grando erbo
Taio : 0,3 à 1,2 m
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Chondrilla
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 1,5 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Juliet à óutobre

Liò : Champ - Ermas - Camin
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Chondrilla juncea L., 1753

fotò
fotò
Ourtigo-brulanto

Urtica urens

Urticaceae

Àutri noum : Ourtigo-menudo, Urtìo-greiseisso, Ourtigo.

Noms en français : Ortie brûlante, Petite Ortie.

Descripcioun :
Aquesto ourtigo se destrìo de la mai coumuno (l'ourtigano) qu'èi bèn mai pichoto, si fueio soun tant largo que longo e fai de flour en grapo simplo e pas tant longo. L'ourtigo-menudo se derraba eisamen qu'es uno planto annalo au contro de U. dioica.

Usanço :
Coume devès lou saupre, li jouìni fueio d' ourtigo soun bono à manja, un pau coume d'espinarc, mai peréu en soupo, purèio, ensalado. L'ourtigo-menudo èi vertuouso contro li proublèmo de ren e li mau d'os (tisano vo loucioun). A passa tèms se dounavo i gabre (M.) e i galino. A Bedouin, se fasié uno maceracioun d'ourtigo pèr lucha contro li nieroun ço que se fai tourna mai.

Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Urtica
Famiho : Urticaceae


Ordre : Rosales

Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms - Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun

Liò : Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Pancaro entresigna
Couroulougi : Pancaro entresigna
Ref. sc. : Urtica urens L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup

Chondrilla juncea & Urtica urens

CC
CC
CC
CC
CC
C
C
RR

Coumpara Sauto-voulame emé uno autro planto

fotò

Coumpara Ourtigo-brulanto emé uno autro planto

fotò