Queirello(-di-pichòti-flour)
Carex parviflora
Cyperaceae
Àutri noum : Moutouso, Sagneto.
Nom en français : Laîche à petites fleurs.
Descripcioun :La queirello-di-pichòti-flour trachis dins li coumbo à nèu d'auto mountagno. Fai de 2 à 5 pichòtis espigueto negro groupado en tèsto e quà si sènso pecou (au contro de Carex atrata que ié sèmblo proun). L'espiguet lou mai aut èi mascle (o quasimen tout mascle) alor que lis autre soun femello. I'a 3 estigmate i flour femello.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 Ã 20(30) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Carex
Famiho : Cyperaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Negro
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 1,5 Ã 2,5 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Coumbo à nèu
- Prado umido
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuroupenco
Ref. sc. : Carex parviflora Schreb., 1771
Fagnaloun(-reguergue)
Phagnalon sordidum
Asteraceae Compositae
Noms en français : Phagnalon repoussant, Phagnalon sordide.
Descripcioun :Planto argentado, un pau lignouso à la baso, que trachis sus li paret de cauquié. Li fueio soun primo e longo, la flour coumpausado daurado. Coumpara emé lou fagnaloun-de-roucas que ié sèmblo proun.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Phagnalon
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Gnaphalieae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Paret
- Roucas
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Phagnalon sordidum (L.) Rchb., 1831
(= Gnaphalium sordidum L;, 1753 )