Armòu(-de-Tartarìo)
Atriplex tatarica
Amaranthaceae Chenopodiaceae
Nom en français : Arroche de Tartarie.
Descripcioun :L'armòu-de-Tartarìo trachis dins li relarg sala subretout en ribo de mar o peréu dins lis escoumbre e li prado de fedo. Es uno planto drecho un pòu argentado mai emé lou dessubre di fueio bèn verd. Aquéli soun forço chanjadisso coume li grano tambèn, pu o mens grando e toujour di 3 valvo cuberto de berrugo o noun.
Usanço :La bono-damo, A. hortensis, sa cousino, èi cultivado pèr èstre manjado coume d'espinarc. Sèmblo que tóuti lis armòu soun coumestible.
Port : Grando erbo
Taio : 1,2 à 1(1,5) m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Atriplex
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 6 cm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : NaCl
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Liò : Palun
- Escoumbre e proche dis oustau
- Mar
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Éurimediterranenco
Ref. sc. : Atriplex tatarica L., 1753
Erbo-de-l'esquilènci
Asperula cynanchica subsp. cynanchica
Rubiaceae
Noms en français : Aspérule à l'esquinancie, Herbe à l'esquinancie.
Descripcioun :L'erbo-de-l'esquilènci es uno planto proun coumuno, mai pas toujour bèn couneigudo, que trachis dins li tepiero seco de colo e de mountagno. Li lòngui tijo, carrado e primo, porton d'inflourejado de poulìdi flour roso emé un long tube. Li fueio d'en bas soun verticilado alor que li di ramo d'en aut soun óupousado.
Usanço :Ero uno erbo couneigudo pèr sougna l'esquilènci, valènt-à-dire li poustèmo (acamp) di gaio dóu còu (amidalo).
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : verticilado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Asperula
Famiho : Rubiaceae
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Tepiero seco
- Roucaio
- Paret
- Champ
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurimediterranenco
Ref. sc. : Asperula cynanchica subsp. cynanchica L., 1753