Aquilegia alpina
Ranunculaceae
Àutri noum : Aglantino, Gant-de-pastresso, Erbo-de-Nosto-Damo.
Nom en français : Ancolie des Alpes.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Usanço :Poudèn pensa qu'a li mémi prouprieta que Aquilegia vulgaris.
Aquilegia alpina & Viola suavis
Aquilegia alpina
Ranunculaceae
Àutri noum : Aglantino, Gant-de-pastresso, Erbo-de-Nosto-Damo.
Nom en français : Ancolie des Alpes.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Usanço :Poudèn pensa qu'a li mémi prouprieta que Aquilegia vulgaris.
Port : Grando erbo Taio : 20 à 80 cm Fueio : coumpausado Tipe bioulougico : Emicriptoufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Aquilegia Famiho : Ranunculaceae Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour : Bluio Petalo : 5 Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna Flourido : Printèms - Estiéu
Sòu : Ca Autour basso e auto : 1700 m à 3200 m Aparado : Noun Jun à juliet
Liò : Tepiero roucaiouso - Prado à rousèu - Riéu - Bau fres Estànci : Subaupen Couroulougi : Ouroufito aupenco Ref. sc. : Aquilegia alpina L., 1753
Viola suavis
Violaceae
Autre noum : Vióuleto-fèro.
Nom en français : Violette suave.
Descripcioun :Aquesto vióuleto trachis dins li sebisso e lis orle de bos. Coume Viola odorata, fai de fiéu (estouloun) que couron sus lou sòu, si fueio soun quàsi roundouno e sènt qu'embaumo. Se destrìo d'aquesto radiero bonodi sis estipulo larjo emé de franjo que podon faire fin qu'un mm (fotò). Pòu i'agué de bastard emé V. alba, que trachis pulèu dins li blachiero, e V. odorata.
Usanço :Li fueio se manjon en ensalado o peréu bouta dins la soupo. Dins vòsti pastissarié poudès i'apoundre li flour que soun poulideto. Li vióuleto soun vertuouso contro lis enfecioun e li destourbo respiratiéu. Lis erbouristo se n'en servon pèr sougna tout un fube de malautié.
Port : Erbo Taio : 10 à 20 cm Fueio : basalo Tipe bioulougico : Emicriptoufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola Famiho : Violaceae Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour : Bluio Petalo : irreguliero Ø (o loungour) flour : 12 à 14 mm Flourido : Printèms Ivèr
Sòu : Ca Autour basso e auto : 200 à 1200 m Aparado : Noun Febrié à abriéu
Liò : Sebisso - Orle de bos - Ribo d'aigo Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard Couroulougi : Éurasiatico-Sud Ref. sc. : Viola suavis M.Bieb., 1819 (= Viola odorata subsp. suavis (M.Bieb.) Nyman, 1870 )