Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Achnatherum calamagrostis & Smyrnium perfoliatum

fotò
fotò
Rino

Achnatherum calamagrostis

Poaceae Graminaceae

Àutri noum : Raseno, Rèino, Erbo-longo, Bauco.

Noms en français : Calamagrostide argentée, Stipe Calamagrostide.

Descripcioun :
La rino (J.-L. Domenge, LMT op.cit. p. 58) es uno planto renadivo de 50 à 80 cm, que fai de gròssi mato argentado pièi daurado. I'a uno souleto flour pèr espigueto e forço péu dedins. Se destrìo di Calamagrostis qu'a uno arèsto un pau longo que sort bèn de la flour. I'agradon lis esboudèu ensouleia e li roubino de mountagno (terro negro). Ié dison la raseno à Touard (04), la rèino à la Baumo (04) e l'erbo-roujo à Meaio (04) (J.-L. Domenge, EbV, op.cit.).

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Grando erbo
Taio : 0,5 à 1 m
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Achnatherum
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae

Ordre : Poales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 10 à 20 cm
Flourido : Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 à 2200 m
Aparado : Noun
Juilet à óutobre

Liò : Esboudèu - Pendis roucaious - Roubino de mountagno
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Ouroufito-Sud-Éuropenco
Ref. sc. : Achnatherum calamagrostis (L.) P.Beauv.,1812 (= Calamagrostis argentea D.C., 1805 )

fotò
fotò
Àpi-fèr(-perfoulia)

Smyrnium perfoliatum

Apiaceae Umbelliferae

Autre noum : Àpi-bouscas.

Noms en français : Maceron de Crète, Maceron perfolié.

Descripcioun :
L'àpi-fèr-perfoulia s'atrovo quasimen qu'en Prouvènço séusouso, aqui trachis dins li prado umido e proche dis oustau. Douno d'èr au coumun àpi-fèr, Smyrnium olusatrum, pamens se recounèis eisa à si fueio qu'embrasson la cambo e si pichot fru (2 à 4 mm) gaire rufa.

Usanço :
Coume pèr soun cousin, l'àpi-fèr, tout se pòu manja dins la planto, cue o crus : la racino e li fueio (blanchido), li flour (chaplado dins l'ensalado o adoubado dins lou vinaigre), li tijo (pelado). Li grano podon remplaça lou pebre. Èi peréu di proun vertuouso, ajudo à la digestioun e à manja, fai pissa, èi bono contro lou mau d'os. Tambèn aquest àpi-fèr èi depuratiéu....

Port : Grando erbo
Taio : 0,3 à 1,5 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Smyrnium
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae

Ordre : Apiales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 4 à 7 cm
Flourido : Printèms

Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Abriéu à jun

Liò : Prado umido - Escoumbre e proche dis oustau - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Smyrnium perfoliatum L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
ges
ges
ges
RRR
C
RR
ges
ges

Achnatherum calamagrostis & Smyrnium perfoliatum

RR
ges
C
RR
ges
CCC
CCC
CCC

Coumpara Rino emé uno autro planto

fotò

Coumpara Àpi-fèr(-perfoulia) emé uno autro planto

fotò