Merinjano-fèro
Xanthium orientale subsp. italicum
Asteraceae Compositae
Noms en français : Lampourde d'Italie, Lampourde à gros fruits.
Descripcioun :La merinjano-fèro se recounèis à si gros fru de mai de dous cm de long, e cubert d'espino sarrado. Fai de gròssi fueio pourtado pèr un long pecout. Aquesto planto, que nous vèn d'Americo de l'uba, èi devengudo proun coumuno.
Usanço :Coume tóuti li Xanthium, es uno planto empouisounanto pèr li bèsti e l'ome. Caup de carbossiatratiloside di proun marrido pèr lou fege. Servié, à passa tèms, a tencha en jauno.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Xanthium
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Palun
- Champ
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Xanthium orientale subsp. italicum (Moretti) Greuter, 2003
(= Xanthium italicum Moretti, 1822 )
Dipcadi
Dipcadi serotinum
Asparagaceae Hyacinthaceae
Nom en français : Dipcadi.
Descripcioun :Aquesto meno de jacinte trachis dins li roucas e li tepiero seco dins la valado dóu Rose. Se recounèis à si pichòti campaneto brunello que se duerbon pulèu tardieramen en mai e jun.
Usanço :Li bedouin d'Egito acampon la cabosso (ié dison borreit) pèr la manja. Au nostro es uno planto proutejido qu'èi proun raro, couneigudo soulamen dins la valado dóu Rose.
Port : Erbo
Taio : 20 Ã 50 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Dipcadi
Famiho : Asparagaceae
Famiho classico : Hyacinthaceae
Ordre : Aspargales
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 10 Ã 15 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 Ã 1200 m
Aparado :
Vo
Abriéu à jun
Liò : Roucas
- Tepiero
- Duno
Estànci : Termoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouest
Ref. sc. : Dipcadi serotinum (L.) Medik., 1790