Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Viola suavis & Erodium malacoides

fotò
fotò
Vióuleto-(savo)

Viola suavis

Violaceae

Autre noum : Vióuleto-fèro.

Nom en français : Violette suave.

Descripcioun :
Aquesto vióuleto trachis dins li sebisso e lis orle de bos. Coume Viola odorata, fai de fiéu (estouloun) que couron sus lou sòu, si fueio soun quàsi roundouno e sènt qu'embaumo. Se destrìo d'aquesto radiero bonodi sis estipulo larjo emé de franjo que podon faire fin qu'un mm (fotò). Pòu i'agué de bastard emé V. alba, que trachis pulèu dins li blachiero, e V. odorata.

Usanço :
Li fueio se manjon en ensalado o peréu bouta dins la soupo. Dins vòsti pastissarié poudès i'apoundre li flour que soun poulideto. Li vióuleto soun vertuouso contro lis enfecioun e li destourbo respiratiéu. Lis erbouristo se n'en servon pèr sougna tout un fube de malautié.

Port : Erbo
Taio : 10 à 20 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Viola
Famiho : Violaceae


Ordre : Malpighiales

Coulour de la flour : Bluio
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 12 à 14 mm
Flourido : Printèms Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 à 1200 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu

Liò : Sebisso - Orle de bos - Ribo d'aigo
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico-Sud
Ref. sc. : Viola suavis M.Bieb., 1819 (= Viola odorata subsp. suavis (M.Bieb.) Nyman, 1870 )

fotò
fotò
Frisoun

Erodium malacoides

Geraniaceae

Àutri noum : Aguïeto, Aguïo.

Noms en français : Bec-de-grue à feuilles de mauve, Bec-de-grue fausse-mauve.

Descripcioun :
Aquéu frisoun, souvènti-fes bèn desplega sus lou sòu, èi pas proun grand. Se recounèis à si fueio que dounon d'èr à-n-aquésti de la mauvo, e à si pichòti flour pourpalo. La planto èi bourrihudo d'en pertout. Lou fru es en aguïeto pounchudo ço qu'à douna lou noum generi. A maturita, coume pèr tóuti lis Erodium li cinq carpello se viron en tiro-tap. Ei d'aqui que vèn lou noum de frisoun. I'agrado lis escoumbre, li camin e lis óuriero de champ.

Usanço :
Li fueio soun manjadisso cruso o cuecho. Pamens sabèn pas se soun bèn goustouso.

Port : Erbo
Taio : 15 à 80 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Erodium
Famiho : Geraniaceae


Ordre : Geraniales

Coulour de la flour :
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms Autouno - Ivèr

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Óutobre à jun

Liò : Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Mediterrano-Atlantico
Ref. sc. : Erodium malacoides (L.) L'Hér., 1789

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CC
C
CC
CC
CC
CC
C
C

Viola suavis & Erodium malacoides

R
ges
C
R
C
CC
C
CC

Coumpara Vióuleto-(savo) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Frisoun emé uno autro planto

fotò