Vióuleto(-blanco)
Viola alba
Violaceae
Autre noum : Vióuleto-fèro.
Nom en français : Violette blanche.
Descripcioun :Aquesto vióuleto, que fai partido dóu group quàsi sènso cambo, trachis dins li blachiero e éusiero. Se recounèis à sis estipulo primo emé de franjo pulèu longo (fotò). Mèfi la flour èi pas toujour blanco. A-n-aquelo ié dison la subsp. alba.
Usanço :Li flour de vióuleto soun manjadisso, li meiouro soun li mai perfumado, coume Viola odora o Viola suavis. Soun richo en vitamino C e A.
Port : Erbo
Taio : 10 à 15 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Viola
Famiho : Violaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 15 à 20 mm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Febrié à abriéu
Liò : Blachiero
- Éusiero
- Orle de bos
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Éurasiatico-Sud
Ref. sc. : Viola alba Besser, 1809
Alegue
Asphodelus cerasiferus
Xanthorrhoeaceae Asphodelaceae
Àutri noum : Pourracho, Bastoun-blanc, Asfodèlo.
Nom en français : Asphodèle-cerise.
Descripcioun :L'alegue trachis dins la garrigo roucaiouso, pas trop liuen de la mar, ounte pòu crèisse à mouloun. Li fueio soun di tres coustat, pleno e verdalo, e si racino soun tuberouso. Èi pas ramificado coume sa cousino Asphodelus ramosus, e, pèr la pas counfoundre, fau verifica que lou boursoun madur fague mai de 8 mm. Asphodelus albus, éu, trachis en mountagno.
Usanço :L'alegue èi pas di mai utilisa. Li flour soun manjadisso e li racino soun estado manjado dóu tèms di carestié. La racino èi couneigudo pèr faire pissa.
Port : Grando erbo
Taio : 80 à 150 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Asphodelus
Famiho : Xanthorrhoeaceae
Famiho classico : Asphodelaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 20 à 25 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Abriéu à mai
Liò : Garrigo
- Tepiero seco
- Roucaio
- Duno
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Estenomediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Asphodelus cerasiferus J.Gay, 1857