Civadoun(-di-fueio-de-panisso)
Trisetaria panicea
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Trisète à feuilles de panic.
Descripcioun :Aquéu civadoun de l'an, pulèu rare, trachis dins li tepiero seco e lis ermas de noste relarg de basso Prouvènço. Fai uno grando enflourejado de 2 à 12 cm emé d'espigueto de 2 à 9 flour que la glumo de dessouto èi bèn mai courto qu'aquesto d'en aut. Li lemma an d'arèsto torso e longo de quà uqui mm. Se recounèis peréu à si fueio di proun peludo.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 Ã 50 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Trisetaria
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 2 Ã 12 cm
Flourido : Pintèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 Ã 400 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun
Liò : Tepiero seco
- Ermas
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Trisetaria panicea (Lam.) Paunero, 1805
Erino
Erinus alpinus
Plantaginaceae Scrophulariaceae
Noms en français : Érine des Alpes, Mandeline des Alpes.
Descripcioun :L'erino èi pas uno planto di mai coumuno au nostre e se rescontro subretout dins li roucas e esboudèu dóu levant de la Prouvènço preaupenco. Pamens pòu mounta fin qu'à 2200 m. Es uno poulido planto basso di flour roso o un pau vióuleto, que fai de gazoun au sòu emé de cambo sarrado pourtant de pichòti fueio dentado.
Usanço :D'ùni varieta se chabisson pèr li jardin, coume gazoun flouri o planto de roucaio.
Port : Erbo
Taio : 5 Ã 20 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Erinus
Famiho : Plantaginaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 5 Ã 8 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1000 Ã 2200 m
Aparado : Noun
Abriéu à juliet
Liò : Roucas
- Esboudèu
- Pelouso roucaiouso
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Mediterrano-Mountagnouso-Ouèst
Ref. sc. : Erinus alpinus L., 1753