Sisoun
Sison amomum
Apiaceae Umbelliferae
Noms en français : Sison, Sison amome.
Descripcioun :Lou sisoun èi pulèu rare, aleva en Basso Prouvènço, que trachis dins li relarg un pau fres. Es uno planto primo, grando e aroumatico. Li flour emé si petalo envertouiado, e li fru, soun mistoulin. Se recounèis peréu à si fueio coumpausado de fuioun denta (regarda à la baso de la planto).
Usanço :Li fru e peréu li fueio (se l'óudour vous agrado !) soun aroumati e podon servi coume sabourun.
Port : Grando-erbo
Taio : 0,5 à 1,5(2) m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Renadivo mounoucarpico
Gènre : Sison
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 3 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Óuriero de bos
- Champ
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Mediterranenco-Atlanticò-Macarounesiano
Ref. sc. : Sison amomum L., 1753
Erbo-de-l'esquilènci
Asperula cynanchica subsp. cynanchica
Rubiaceae
Noms en français : Aspérule à l'esquinancie, Herbe à l'esquinancie.
Descripcioun :L'erbo-de-l'esquilènci es uno planto proun coumuno, mai pas toujour bèn couneigudo, que trachis dins li tepiero seco de colo e de mountagno. Li lòngui tijo, carrado e primo, porton d'inflourejado de poulìdi flour roso emé un long tube. Li fueio d'en bas soun verticilado alor que li di ramo d'en aut soun óupousado.
Usanço :Ero uno erbo couneigudo pèr sougna l'esquilènci, valènt-à-dire li poustèmo (acamp) di gaio dóu còu (amidalo).
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : verticilado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Asperula
Famiho : Rubiaceae
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : 4
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Tepiero seco
- Roucaio
- Paret
- Champ
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurimediterranenco
Ref. sc. : Asperula cynanchica subsp. cynanchica L., 1753