Erbo-dis-escrolo(-viajadouiro)
Scrophularia peregrina
Scrophulariaceae
Nom en français : Scrofulaire voyageuse.
Descripcioun :Aquesto erbo-dis-escrolo trachis dins li relarg umide de prado de coustiero. Se recounèis à si fueio entiero sènso péu, si flour brunello pourtado pèr de long pecou. Lou calice di flour èi pas escarious.
Usanço :Es estado emplegado coume l'erbo-dóu-siège pèr apasima li moureno.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Scrophularia
Famiho : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roujo
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Liò : Tepiero umido
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Scrophularia peregrina L., 1753
Cardoun-bastard
Dipsacus fullonum
Caprifoliaceae Dipsacaceae
Àutri noum : Cardo-man, Erbo-di-goubelet, Erbo-de-goubelet.
Noms en français : Cardère sauvage, Cabaret des oiseaux.
Descripcioun :Grando planto que s'arremarco proun emé si tèsto flourado que dounon d'èr à de gròssi pigno lardado de pouncho drecho, e peréu si cambo espinouso, e si fueio en goudet mounte lis aucèu vènon s'abéura.
Usanço :Soun cousin, lou cardoun o penchinedo, servié au tèms passa à carda lou drap de lano. Se destrìo dóu cardoun-bastard qu'a li pouncho recourbado. Se n'en vèi quàsi pu. S'atrobo d'inulino dins la racino, quaucarèn vist coume prebioutico.
Port : Grando erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Dipsacus
Famiho : Caprifoliaceae
Famiho classico : Dipsacaceae
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Escoumbre e proche dis oustau
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Dipsacus fullonum L., 1753