Aguïo-de-pastre
Scandix pecten-veneris
Apiaceae Umbelliferae
Àutri noum : Aguïo, Juvert-dous, Aguïoun.
Noms en français : Peigne-de-Vénus, Aiguillette.
Descripcioun :Pichoto planto annalo emé de fueio proun divisado que dounon d'èr à-n-aquelo dóu juvert, mai li flour an rèn de vèire. Se recounèis subretout à si fru que fan de lònguis aguio.
Usanço :Li fueio, li flour e li fru podon èstre manja ; li fueio en ensalado. L'aguio-de-pastre èi vertuouso contro li moulard e li verdau, ajudo à caga e fai pissa.
Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Scandix
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Colo
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Scandix pecten-veneris L., 1753
Erbo-de-cinq-fueio
Potentilla reptans
Rosaceae
Àutri noum : Fragoun, Pato-de-loup, Grame-roujo, Majoufié, Cincanetto.
Noms en français : Potentille rampante, Quintefeuille.
Descripcioun :L'erbo-de-cinq-fueio es uno planto coumuno de champ, de ribo de ribiero, de prado umido e de camin. Ei la souleto Potentilla à faire de fuieo touto souleto sus de lòngui cambo que rebalon au sòu.
Usanço :L'erbo-de-cinq-fueio es uno planto vertuouso (dóu latin potens) contro li proublèmo de bouco (bresego, angino, mau de dènt). Ei peréu bono contro li fèbre, la fouiro e sarro li car...
Port : Erbo
Taio : 10 à 20 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Potentilla
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Prado umido
- Champ
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Potentilla reptans L., 1753