Sause-plouraire
Salix × sepulcralis
Salicaceae
Autre noum : Sause-plourous.
Noms en français : Saule pleureur, Saule pleureur doré.
Descripcioun :Lou sause-plouraire nous vèn d'Asìo, majamen de Chino emé la principalo meno, Salix babylonica. La maje part di sause-plourous que se rescontron dins li pargue soun de bastard coume Salix × sepulcralis (Salix babylonica x Salix alba) que resiston miés à la fre. La rusco jauno vèn de Salix alba alor que li ramo que pendoulon vènon de Salix babylonica. Aro tèms en tèms, se vèi en ribo d'aigo d'aquéli sause.
Usanço :Coume lis àutri sause dèu èstre febrifuje.
Port : Aubre
Taio : 6 à 12 m
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Salix
Famiho : Salicaceae
Ordre : Malpighiales
Coulour de la flour :
Roujo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 0,5 cm
Flourido :
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Febrié à mars
Liò : Ribiero
- Pargue
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Óurigino Asìo-Èst
Ref. sc. : Salix × sepulcralis Simonk., 1890
Sassifrago(-dóu-Piemount)
Saxifraga pedemontana
Saxifragaceae
Autre noum : Sassifrajo.
Nom en français : Saxifrage du Piémont.
Descripcioun :Aquesto sassifrago trachis en auto mountagno dins li roucas séusous, subretout à l'uba. Trachis en mato denso emé de fueio anciano que rèston de tèms. Se recounèis à si fueio proun descoupado en ventau de 3 à 7 tros. Li ramèu de flour soun en pinceloun, emé de bratèio coume li fueio. La planto èi marcado sus listo roujo, categourìo LC valènt à dire soucit minour.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 5 à 15 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Saxifraga
Famiho : Saxifragaceae
Ordre : Saxifragales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 3 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 1800 à 3000 m
Aparado : Noun
Remarco : Endemico Aup Marino
Juliet à avoust
Liò : Roucas
- Baus
- Esboudèu
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Ouroufito-Aupenco-Sud-Ouèst
Ref. sc. : Saxifraga pedemontana All., 1785