Roumanin
Rosmarinus officinalis
Lamiaceae Labiaceae
Autre noum : Roumaniéu.
Noms en français : Romarin, Romarin officinal.
Descripcioun :Aubret forço couneigu e poupulàri de la garrigo qu'avèn vergougno de lou despinta. Flouris de longo de l'autouno au printèms pèr cala au gros de la calourasso.
Usanço :D'abord coume planto aroumatico, se bouto dins lou manja e peréu sèrt pèr li perfum. Pièi lou roumanin èi vertuous contro mant uno malautié. Ei couneigu subretout pèr ajuda à la digestioun e li proublèmo de fege (tisano). Se reniflo contro lou raumas e lou toussi. Ei tamèn bon contro d'ùni proublèmo de pèu (raumido).
Port : Aubret
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Rosmarinus
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Garrigo
- Roucaio
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Rosmarinus officinalis L., 1753
Erino
Erinus alpinus
Plantaginaceae Scrophulariaceae
Noms en français : Érine des Alpes, Mandeline des Alpes.
Descripcioun :L'erino èi pas uno planto di mai coumuno au nostre e se rescontro subretout dins li roucas e esboudèu dóu levant de la Prouvènço preaupenco. Pamens pòu mounta fin qu'à 2200 m. Es uno poulido planto basso di flour roso o un pau vióuleto, que fai de gazoun au sòu emé de cambo sarrado pourtant de pichòti fueio dentado.
Usanço :D'ùni varieta se chabisson pèr li jardin, coume gazoun flouri o planto de roucaio.
Port : Erbo
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Erinus
Famiho : Plantaginaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 5 à 8 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 1000 à 2200 m
Aparado : Noun
Abriéu à juliet
Liò : Roucas
- Esboudèu
- Pelouso roucaiouso
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Mediterrano-Mountagnouso-Ouèst
Ref. sc. : Erinus alpinus L., 1753