Long-bè-de-vilasso
Rhynchostegium megapolitanum
Brachytheciaceae
Nom en français : Long-bec-de-ville .
Descripcioun :Aquelo mousso pluroucarpo de taio mejano trachis en tepiero molo pulèu verdo-jaunastro e esbrihanto sus la sablo, lou sòu roucaious bagna e la ligno pourido. Se rescontro tambèn sus li bord di camin e li vièii muraio de vilo. Se recounèis subretout à si fueio redouno à la baso e que devènon pounchudo subretout aquéli pas ramealo. La costo larjo de 0,05 mm disparèi devers li 3 part 2 de la fueio. Se li celulo basalo soun en reitanglo, aquéli dóu mitan soun en long emé li bout en bisèu. L'urno èi pulèu ourizoutalo e curvo, couifado pèr un tapadou loungamen roustra (fotò). La planto èi proutejido sus listo roujo, categourìo LC, es à dire soucit minour.
Usanço :Se pòu engana emé d'àutri mousso pluroucarpo dóu meme gènre e di gènre proche.
Port : Pluroucarpo
Taio : 2 à 10 cm
Fueio : 1,8 à 2,2 mm
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Rhynchostegium
Famiho : Brachytheciaceae
Ordre : Hypnales
Coulour de la flour :
Petalo : 1,5 à 3 cm
Ø (o loungour) flour : Coumplet
Flourido :
Ivèr
Sòu : Ca Si
Autour basso e auto : 10 à 1800 m
Aparado : Noun
Desèmbre à mars
Liò : Sablo
- Sòu roucaious
- Camin
- Ligno pourido
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Mieterrano
e Oulartico
Ref. sc. : Rhynchostegium megapolitanum (Blandow ex F.Weber & D.Mohr) Schimp., 1852
(= Eurhynchium megapolitanum (Blandow ex F.Weber & D.Mohr) Milde, 1869 = Brachythecium cardotii H.Winter, 1914 )
Mourihoun
Stellaria media
Caryophyllaceae
Àutri noum : Paparudo, Trisseto, Esteleto, Bourassou.
Noms en français : Mouron des oiseaux, Morgeline.
Descripcioun :Erbo basso coumuno à mita couchado que fai de pichòti flour blanco que sèmblon d'estello. Li petalo soun fendasclado sus quàsi touto la loungour, li fueio soun un pau pounchudo, óupousado, aquéli d'en bas emé un pecoui au contro de li d'en aut.
Usanço :Maugrat que caup un pau de sapounino lou mourihoun pòu rintra dins l'ensalado champanelo. Pamens vau mies lou culi quouro flouris pèr pas s'engana emé lou mouroun rouge (o blu), Anagalis arvensis, qu'èi bèn mai dangeirous (caup de ciclamino). Lou mourihoun èi vertuous contro li proublèmo de pèu e ajudo à lucha contro li mau d'os e mai encaro.
Port : Erbo
Taio : 5 à 40(80) cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Stellaria
Famiho : Caryophyllaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 5 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu - Autouno - Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Janvié à decèmbre
Liò : Champ
- Escoumbre e proche dis oustau
- Camin
Estànci : Termoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Cousmoupoulito
Ref. sc. : Stellaria media (L.) Vill., 1789