Ranouncle(-de-Revelière)
Ranunculus revelierei
Ranunculaceae
Nom en français : Renoncule de Revelière.
Descripcioun :Aquéu ranouncle, planto de l'an, trachis dins li mueio tempourà ri en Prouvènço séusouso. Es uno planto raro e amenaçado qu'èi proutegido. Se destrìo de sa cousino (Ranunculus ophioglossifolius) que si petalo soun mai courto que li sepalo (fotò) e peréu que si fueio basalo soun pas en cor.
Usanço :Tóuti li ranouncle caupon de proutouanemounino, empouisounanto. Se counèis pas d'usanço particuliero.
Port : Erbo
Taio : 5 Ã 30 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Ranunculus
Famiho : Ranunculaceae
Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2,5 Ã 3 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado :
Vo
Remarco : Endemico Prouvènço-Corso-Sardègno
Abriéu à mai
Liò : Mueio
- Terraire safrous
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Ranunculus revelierei Boreau, 1857
Faveloun
Viburnum tinus
Adoxaceae Caprifoliaceae
Àutri noum : Bagasso, Laurié-tin, Laurié-flouri, Lauretin, Pato-molo.
Noms en français : Laurier-tin, Viorne-tin.
Descripcioun :Lou faveloun es un aubrihoun bèn couneigu di bos d'éuse e de garrigo. Se recounèis tout de long de l'an à si poulìdis acinello bluèio e lusènto que soubron souvènti-fes sus li ramo quouro flouris à la fin de l'ivèr. Dins l'Esterèu l'apelon la bagasso (Pèire Imbert).
Usanço :Ei di proun planta dins li jardin que rèsto verd tout de long de l'an. Lou fru se manjo pas qu'es un pau tóussi.
Port : Aubret
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Pancaro entresigna
Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Viburnum
Famiho : Adoxaceae
Famiho classico : Caprifoliaceae
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Ivèr
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Garrigo
Estànci :
Pancaro entresigna
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Viburnum tinus L., 1753