Poulicarpe(-di-quatre-fueio)
Polycarpon tetraphyllum subsp. tetraphyllum
Caryophyllaceae
Nom en français : Polycarpe à quatre feuilles.
Descripcioun :Es uno pichoto planto, sènso péu e proun ramificado, que rebalo au sòu e que pièi se levo un pau. Li fueio soun redouno o un pau en lanço e sèmblon souvènt èstre estacado pèr 4 (2 fueio óupousado e 2 fueio d'un bourroun). Trachis dins li tepiero seco e courto souvènt dins la sablo.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Polycarpon
Famiho : Caryophyllaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 1,8 à 2,4 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu - Autouno
Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Mars à óutobre
Liò : Tepiero sablouso
- Tepiero roucaiouso
- Trepadou
- Ermas
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Mediterrano-atlantico
Ref. sc. : Polycarpon tetraphyllum subsp. tetraphyllum (L.) L., 1759
Acètou(-di-dous-estile)
Oxyria digyna
Polygonaceae
Nom en français : Oxyria à deux styles.
Descripcioun :Aquest acétou d'auto mountagno trachis dins lis esboudèu séusous e àutri peireguié. D'un poun de vist boutani fai pas parti dóu gènre Rumex qu'a dous estile en liogo de tres. Douno, pamens, proun d'èr à l'eigreto-fèro, Rumex scutatus mai se n'en destrìo majamen bonodi si fueio en formo de ren e pas astado.
Usanço :Coume lis àutris eigreto, dèu èstre manjadis, pamens avèn pas d'entresigne segur.
Port : Erbo
Taio : 5 à 20 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Oxyria
Famiho : Polygonaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 3
Ø (o loungour) flour : 2 à 4 mm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Si
Autour basso e auto : 2200 à 3000 m
Aparado : Noun
Juliet à avoust
Liò : Esboudèu
- Roucas
- Peireguié
Estànci : Subaupen à Aupen
Couroulougi : Artico-Aupenco
Ref. sc. : Oxyria digyna (L.) Hill, 1768