Péu-de-chin
Poa pratensis
Poaceae Graminaceae
Autre noum : Margai.
Nom en français : Pâturin des prés.
Descripcioun :Lou péu-de-chin es uno planto forço coumuno que trachis dins li prado, champ, tepiero etc. Se destrìo dis àutri margai à si fueio d'en aut courto e acabado pèr un capouchoun, à si lengueto courto (1 à 3 mm) e pas pounchudo, e à sa souco que rebalo. Li lemma an 5 costo e soun proun peludo.
Usanço :Es uno bono erbo pasturiero.
Port : Grando erbo
Taio : 15 à 80(120) cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico :
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Poa
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Champ
- Ribiero
- Tepiero seco
- Colo
Estànci : Termoumediterran à Subaupen
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Poa pratensis L., 1753
Cese-fèr(-poupre)
Astragalus hypoglottis
Fabaceae Leguminosae
Nom en français : Astragale pourpre.
Descripcioun :Lou cese-fèr-poupre se rescontro dins li tepiero roucaiouso, li blachiero e pinedo de basso e mountagno mejano. Se recounèis majamen à si flour pourpro groupado pèr 10 à 20, e pourtado pèr un pecou d'à pau près la loungour de la fueio procho. Li dóussso soun cuberto de long péu blanc.
Usanço :Avèn ges d'entresigne segur sus aquelo planto. Pamens fau saupre que d'ùni cese-fèr (gènre Astragalus e Oxytropis) soun empouisounant (dounon de proublèmo néuroulougi).
Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Astragalus
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Roujo
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 15 à 20 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 à 2200 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Tepiero roucaiouso
- Blachiero
- Pinèdo
- Lavandiero
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éuropo-Sud-Ouèst
Ref. sc. : Astragalus hypoglottis L., 1771