Plantage(-de-Bellardi)
Plantago bellardii
Plantaginaceae
Nom en français : Plantain de Bellardi.
Descripcioun :Aquéu plantage de l'an trachis dins li repiero seco sus siliço o argielo. Es uno planto de coustiero que s'aluencho raramen de la mar. Se recounèis subretout qu'èi pelu d'en pertout ; de péu pas trop noumbrous, mai long e que s'escarton bèn di cambo e di fueio. Poudèn apoundre que lis antèro an uno pouncho (fotò).
Usanço :Emai aguèn ges d'entresigne segur, poudèn pensa que, coume tóuti li plantage, aquéu èi bessai vertuous. Emé si long péu dèu pas èstre bèn manjadis.
Port : Erbo
Taio : 3 Ã 12 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Plantago
Famiho : Plantaginaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 4
Ø (o loungour) enflourejado : 2 Ã 6 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 Ã 1000 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Mars à jun
Liò : Tepiero seco
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Plantago bellardii All., 1785
Reviro-menut(-negre)
Vincetoxicum nigrum
Apocynaceae
Nom en français : Dompte-venin noir.
Descripcioun :Aquéu reviro-menut, adounc negre, èi lou cousin un pau mens coumun que lou classi. Es eisa de lou destria, lou tout èi de lou vèire, emé si pichòti flour negro e pelouso. Li fueio soun óupousado e lusènto.
Usanço :Sabèn pas s'èro emplega à passa tèms contro li pougnaduro de vipèro, en emplastre, coume lou reviro-menut. Fau saupre que li racino, majamen, soun proun empouisounanto.
Port : Grando erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Vincetoxicum
Famiho : Apocynaceae
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo :
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Camin
- Garrigo
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Vincetoxicum nigrum (L.) Moench, 1802